Waarom bordelen helemaal niet normaal en legaal zouden moeten zijn

Onlangs hadden we kunnen vieren dat het bordeelverbod tien jaar geleden werd opgeheven. Dat stond wel heel stoer: als eerste land van de wereld van betaalde seks een bedrijfstak maken, zodat de hoer een loodgieter wordt, een klusjesvrouw. Maar er valt natuurlijk niks te vieren, want in de legale bedrijfstak gebeuren - en nu met ons aller instemming - dingen die te verschrikkelijk zijn voor woorden. De nette bedrijfstak wordt feitelijk voor een deel gereven op zeer agressieve slavernij. En we kijken daarvan weg, omdat het zo modern & hip is om legale hoeren te hebben. Andre Rouvoet schreef een mooi stuk over het onderwerp in het katholiek Nieuwsblad. Dat begint als volgt:

De prostitutie is al ruim tien jaar zogenaamd een normale bedrijfstak. Maar in geen andere bedrijfstak liggen illegale praktijken als uitbuiting, vrouwenhandel, illegaliteit, verkrachting, misbruik van minderjarigen en andere criminaliteit zo dicht onder de oppervlakte. Ik geloof niet dat er in oktober vorig jaar een feestje voor is gevierd: het tienjarig jubileum van de vrij verhandelbare liefde. Er schiet me zo gauw ook niet iemand te binnen die de opheffing van het bordeelverbod, per 1 oktober 2000, geroemd heeft als een 'verworvenheid' uit laatpaarse jaren. Toch is de wetswijziging van toen en de uitwerking ervan nu een ideologische beladen kwestie.

Prostitutie is een normaal beroep: vanuit die geloofsvooronderstelling is tien jaar geleden gekozen voor legalisering en regulering van de 'branche'. En die keuze is in zijn uitwerking normatief gebleken: wat de wetgever normaal vindt, moeten we als burgers ook maar normaal vinden. Dat heeft nogal wat gevolgen. Bijvoorbeeld dat het heel moeilijk is te voorkomen dat jonge vrouwen uit Oost-Europa, uit landen als Bulgarije, Polen en Hongarije, hier onder valse voorwendselen naartoe worden gehaald om in een relaxbedrijf (ook al zo'n normaal woord) te werken. Bij een Poolse bouwvakker denken we toch ook niet meteen aan slavenhandel?

Nee, maar die bouwvakker kan klussen die hem niet aanstaan weigeren, en hij is vrij om zo vaak hij wil naar huis te rijden om zijn familie blij te maken met een zak vers geld. Terwijl zijn Poolse zusje zich door de waarheid gegijzeld voelt zodra blijkt dat de gezellige Hollandse bar waar ze zou gaan werken een bordeel is. Want haar ouders en vrienden in Polen vinden het misschien wel helemaal niet normaal wat ze hier doet, en dat weet haar pooier (pardon, dat is natuurlijk een woord uit het burgerlijk denkboek van vóór 2000) ook.

Leugen baart leugen Het is niet eenvoudig je los te scheuren uit een situatie die door de courante moraal en wetgeving als normaal is aangemerkt. Wie gemeenten probeert warm te maken voor een uitstapprogramma voor prostituees kan zomaar de vraag terugkrijgen dat er toch ook geen uitstapprogramma's voor secretaresses bestaan? Hieruit blijkt hoe de ene leugen de andere gebaard heeft: wat normaal en legaal is, doe je vrijwillig of je doet het niet. En terwijl verslaving als overdrachtelijk begrip toepasbaar blijkt op alles wat leuk en lekker en ontspannend is, wordt keihard genegeerd dat er nergens zoveel échte slavernij wordt geleden als in de seksindustrie. Zowel door prostituees als door hun klanten overigens; ook de hulpverlening aan seksverslaafden stuit op de ideologische vooronderstelling dat porno en prostitutie genotsmiddelen zijn die je schadeloos en uit vrije wil consumeert.

Uitbuiting Eén van de nobeler motieven van hen die het bordeelverbod afschaften, was dat ze hoopten daardoor de misstanden in de seksbranche te kunnen tegengaan. Aan die goede intentie klamp ik me vast nu tien jaar later blijkt dat de legalisering meer kwaad dan goed heeft gedaan. Uit onderzoek van de Nationale Recherche blijkt dat 50 tot 90 procent van de prostituees niet vrijwillig achter het raam zit. Meer dan de helft van de slachtoffers van mensenhandel wordt uitgebuit in de seksindustrie: logisch, want geen ander 'dienstverband' kan zijn onderworpenen zo effectief opsluiten en knevelen in een sociale isoleercel. In geen andere legale branche liggen illegale praktijken als uitbuiting, vrouwenhandel, illegaliteit, verkrachting, misbruik van minderjarigen en andere criminaliteit zo dicht onder de oppervlakte en zijn ze zo breed verbreid.

Lees verder bij het Katholiek Dagblad

Bron(nen): Katholiek Nieuwsblad