Het Westen heeft het nog niet in de gaten, schrijft The Times, maar onze dagen als leiders van de wereld zijn geteld. In 2027 zal de Chinese economie even groot zijn als de Amerikaanse, en in 2050 twee keer zo groot. Opgeteld bij de al bestaande economische macht van Japan en de rijzende sterk van India zal het Westen tegen die tijd een bijkantoor van de wereldeconomie zijn. In het westen zijn we geneigd te denken dat dat alleen economische gevolgen zal hebben. Dat is een misverstand. Belangrijk daarbij is dat de Chinezen zichzelf niet allereerst zien als een natie, maar als een cultuur. Duizenden jaren lang was het Chinese keizerrijk het ijkpunt van de macht in heel Azië. De Europese kolonisatie en Amerikaanse dominantie waren een korte onderbreking. China zal gewoon weer domineren, zoals het altijd deed. En dat zal zelden met geweld zijn, maar altijd effectief. Er zit aan Chinese dominantie ook een raciale kant: Chinezen definiëren zichzelf ook sterk als ras. Superieur ras, om preciezer te zijn. Confucius zal wereldwijd belangrijker worden. Beijing zal de sleutelstad worden in plaats van New York. En dat allemaal over korte tijd. We zullen er snel aan moeten gaan wennen.