Vandaag in The Washington Post een scherpe analyse van de altijd zeer goed geïnformeerde, maar buitengewoon nuchtere columnist Anne Applebaum. Barack Obama gaat de nucleaire reactors van Iran niet bombarderen. Van z'n levensdagen niet. Niet omdat hij te links is, omdat hij pacifist is of het lef niet zou hebben, zoals er van conservatieve kant vaak geroepen wordt. Nee, Obama gaat Iran niet bombarderen om precies dezelfde reden dat George W. Bush dat nooit gedaan heeft. Het is niet precies bekend waar de reactors zijn, het is niet zeker of dit het Iraanse nucleaire programma voor langer dan een paar maanden stillegt, en omdat de reactie van Iran tegen Israel en Amerikaanse troepen in de hele regio iets is waar het Amerikaanse leger niet op zit te wachten. Ook heeft er niemand behoefte aan een stijging van de olieprijs, die direct na zo'n aanval zal volgen. Een eenvoudige, nuchtere belangenafweging zegt: niet doen. Het bepalende moment in het presidentschap van Obama zou echter wel kunnen zijn wanneer hij om 2 uur 's nachts wakker gebeld wordt door de premier van Israel met de mededeling dat ZIJ Iraanse reactors hebben gebombardeerd. Israel voelt zich ernstig bedreigd, en bombardeerde al eens fabrieken in Irak en meer recent (2007) in Syrië. Zonder enige vergelding. Tot nu toe heeft Israel ook zijn belangen afgewogen en de conclusie getrokken dat een bombardement (nog) geen zin heeft. Maar dat kan veranderen, aldus Applebaum. Als iets de Israeliërs paranoïde maakt is het wel het idee dat ze doelwit van een massamoord zijn. Met zijn weigering de staat Israel te erkennen en zijn ontkenning van de holocaust, doet president Ahmedinejad precies dàt. Als Iran hierin volhardt, en Israel doorslaat in zijn angst kan die telefoon om 2 uur wel eens écht afgaan. In dat geval zijn de Iraanse vergeldingsacties net zo goed tegen de Amerikaanse troepen in de regio gericht. Het is maar te hopen dat Obama op dat moment klaar is voor een ongewilde, maar noodzakelijke oorlog.