Anne Lok: "Toen Alexander vertrok, spatte alles uiteen. Alles was stuk"

Haar hond is gekomen na het vertrek van Alexander Pechtold. Hij had een hekel aan honden. ‘Als jij een hond neemt An, dan ben ik weg’, zei hij dan. Nu is hij sowieso weg, dus ik dacht: kom maar op met die hond. Ik had hem ook Alexander kunnen noemen maar dat ging me te ver." Anne Lok, de ex van Pechtold blikt terug in De Stentor op haar relatie met oud-D66-leider Pechtold. Omdat mensen moeten weten wat voor man dat is. Lok vertelt hoe ze Alexander Pechtold in Nunspeet ontmoette tijdens een weekend voor D66-bestuurders ergens in 2014. ,,Het was liefde op het eerste gezicht. Althans van zijn kant. Ik geloof niet dat ik meteen als een blok voor hem viel. ‘Ik heb altijd gelijk’, zei hij tegen mij. Daar heb ik later nog vaak aan gedacht. Alexander kan er namelijk slecht tegen als hij zijn zin niet krijgt. Daar weet ik inmiddels alles van. Mijn relatie met Alexander heeft vier jaar geduurd en is niet zonder gevolgen geweest." Ze wil niet antwoorden op vragen die gaan over het vaderschap, van het nog te verwachten kind en de tweejarige tweeling. Ze vindt het te pijnlijk er over te praten, ziet het als sensatie. ,,Zijn afscheid zag ik niet aankomen. Hij wilde door tot de provinciale verkiezingen. Alexander wil burgemeester van Rotterdam worden. Dat was of is misschien nog wel steeds het plan. De termijn van Aboutaleb loopt tot 2021. Alexander heeft zich intensief bemoeid met de formatie in Rotterdam. Met veel zorg is Leefbaar Rotterdam buiten de coalitie gehouden." ,,Te lang heb ik te dicht naast Alexander geleefd om te zien dat zijn werk gericht was op het veiligstellen van zijn eigen politieke posities of het verhinderen daarvan voor anderen. Hoewel ik heel erg heb getwijfeld of ik dit verhaal moet vertellen, of ik wel de aangewezen persoon ben om dit politieke machtsmisbruik aan te kaarten, doe ik het toch." "Waar ik heel veel moeite mee heb, is dat binnen de politiek een kleine groep mensen alles bepaalt. Zij schuiven elkaar onderling de mooie baantjes toe, houden elkaar de hand boven het hoofd. En de rest heeft het nakijken, trekt aan het kortste eind. Dat maakt me woest.

Bron(nen): De Stentor