De straten in Barcelona zijn vandaag - tijdens de algemene staking - gevuld met duizende jonge en oudere Catalanen. Er rijdt geen openbaar vervoer en de meeste winkels zijn gesloten . De straten die normaliter een gekrioel zijn van auto's kleuren nu rood en geel van de vlag die vastgeknoopt zit op de ruggen van de Catalanen (en Catalaanse honden). De mensen zijn ontzet en aangedaan van de gebeurtenissen van zondag, maar zetten hun woede niet om in agressie maar in samenhorigheid. De sfeer valt het beste samen te vatten als eenheid: iedereen die eerder weinig gaf om het referendum heeft zich nu aangesloten bij iets wat een beweging lijkt te worden. De mosses d'esquadra - de Catalaanse politie - wordt toegejuicht als ze proberen door de menigte te rijden. Zij hebben de afgelopen weken de Catalanen beschermd tegen de Guarda Civil en de Policia Nacional; de politie die, gestuurd vanuit Madrid, zondag gezorgd heeft voor vele gewonden tijdens het hardhandig bestormen van stemlokalen. Hier in Barcelona eren ze nu in vrede de - in hun ogen - helden van de onafhankelijkheidsstrijd: de brandweermannen, de Catalaanse politie en elkaar.