Het grote verschil tussen Karadzic en Wilders

Gisteren legden een paar kilometer van elkaar verwijderd twee mannen hun wereldbeeld uit. Geert Wilders tijdens een lijsttrekkersdebat op de Rotterdamse Erasmus universiteit en Radovan Karadzic in Den Haag voor het oorlogstribunaal. De verschillen tussen hun ideologieën bleek  groot. Karadzic betoogde dat hij geen keus had destijds: alles wat was misgelopen was de schuld van de moslims. Hij was niet de dader, hij was het slachtoffer. "Wij moesten ons kleine  land verdedigen tegen de moslims die de macht wilden grijpen. Daarom was het een rechtvaardige en heilige oorlog." De moslims in Bosnie wilden de hele cultuur overnemen, ze wilden niet vreedzaam samenleven, drongen Serviërs hun godsdienst op. De Serviers waren veel te lang van goede wil, hadden te lang geloofd in integratie en in een vreedzame samenleving; om iedere keer te laat te ontdekken dat de moslims uitsluitend uit waren op overheersing en de macht. Want zo zijn ze. "Zij wilden moslimfundamentalisme en ze wilden het al vanaf 1991." En dan waren er ook nog de linkse media, die de Serviërs overal de schuld van gaven, omdat ze waren geïnfiltreerd door de moslims  en blind voor de gevaren van de moslimcultuur die streeft naar overheersing. Wilders denkt over een groot aantal zaken  hetzelfde. Ook hij moet Nederland redden van de overname door de Moslims. Ook hij meent dat de kleine moslim-minderheid streeft naar overname van het land. En ook hij denkt dat de media in het complot zitten. Maar hij streeft natuurlijk niet naar geweld en concentratiekampen, laat staan naar uitroeiing. Dat is een principieel verschil. Hij wil hooguit stadscommando's, heropvoedingskampen, onderdrukking van de moslimcultuur en deportatie. En in sommige gevallen, in uiterste nood, een knieschot.

 

Bron(nen): Frankfurter Allgemeine Zeitung The Daily Telegraph De Standaard