Adolf Hitler ging pas bij de Nazi's nadat een andere politieke partij hem afwees. Dat zegt een belangrijke historicus in Geschiedenisprofessor Thomas Weber van de universiteit van , heeft een geheim document openbaar gemaakt dat onthult dat in 1919 de zojuist opgerichte Duitse Socialistische Partij (Deutschsozialistische Partei) Hitler niet wilde hebben. Ook mocht hij niet voor het partijblad schrijven. Volgens Weber zou de geschiedenis heel anders zijn gelopen als zijn lidmaatschap toen was geaccepteerd. De Duitse Socialistische Partij was ook extreemrechts, maar op dat moment veel groter en succesvoller dan de NSDAP. Hitler zou daar genoegen hebben genomen met een kleine rol en zo waarschijnlijk nooit aan de macht zijn gekomen. "Tot een jaar daarvoor toonde Hitler geen enkele leiderschapsaspiraties. Hij volgde net zo lief bevelen op als dat hij ze uitdeelde," aldus de historicus. Uiteindelijk werd Hitler lid van de NSDAP. In 1921 was hij al de baas van de nazi's. De Duitse Socialistische Partij werd het jaar daarna opgeheven. "Dit verhaal is nog nooit eerder verteld. Het maakt eindelijk duidelijk waar zijn obsessieve afkeer voor die partij vandaan kwam." Alle andere seniorleden van de Nazipartij stelden een fusie voor tussen de twee partijen. "Als Hitler de fusie niet zo hardnekkig had geweigerd - op een gegeven moment stapte hij zelfs om die reden uit de partij - dan waren ze geabsorbeerd door de Duitse Socialistische Partij en zouden ze verdwenen zijn. De geschiedenis zou dan heel anders zijn gelopen." Het document is afkomstig van de nalatenschap van Hans Georg Grassinger, de oprichter van de Duitse Socialistische Partij. Weber: "We zijn geneigd om het gedrag van de beginjaren van Hitler af te schilderen als dat van een grillige prima donna, die volledig irrationeel handelde en die behalve dat hij goed kon spreken, weinig talenten had. Nu blijkt dat dit niet zo is. Hitler was eigenlijk juist een vaardige en achterbakse politicus die iemand nooit zou vergeven als die hem onrecht had aangedaan of hem afwees. Hij bleef dan een levenslange wraak koesteren." Tot drie keer toe weigerde hij de fusie. "Hitlers afwijzing door de ene partij en zijn activiteiten bij de andere partij, die hem wel accepteerde, zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden."