Er is weinig dat je politieke verhaal zo lekker kracht bijzet als een goede grafiek. Maar de meeste grafieken zijn niet zo spannend dus maken politici ze graag een beetje mooier door middel van een paar oude trucs. Vier voorbeelden: Door de y-as niet op nul te laten beginnen, lijkt de stijging veel groter dan hij in werkelijkheid is. Zo ziet de grafiek eruit als de y-as wel op nul begint. Dijksma doet iets soortgelijks. Ook zij laat de y-as niet op nul beginnen. Bovendien noemt ze geen bron en hoe komt ze aan de cijfers voor 2017? Tenslotte heeft ze er ook voor gekozen om in 2013 te beginnen. Ga je verder terug in de tijd dan zie je dat het werkloosheidspercentage nog steeds hoog is in vergelijking met eerdere jaren. Kandidaat-Kamerlid Zihni Özdil komt met een grafiek waarbij de y-as zelfs helemaal is weggelaten. Het aantal vaste contracten daalde van 74 naar 61 procent. Dat is fors, maar in deze grafiek lijkt het haast gehalveerd en dat is flink overdreven. 61,1 procent van de kiezers stemde tegen het en 38,8 procent voor. In deze tabel lijkt het alsof er zeker twee keer zoveel tegenstemmers waren als mensen die voor het verdrag stemden.
Het resultaat van 6 jaar VVD beleid onder Mark Rutte. De huurder betaalt de rekening. #pakdemachtpic.twitter.com/NVe7cBdJ3O
— Emile Roemer (@emileroemer) 2 februari 2017
Beste @emileroemer, dit zijn gewoon de cijfers van de afgelopen jaren. Over #banen gesproken.. #NLdebat pic.twitter.com/vxF3yQzPzH
— sharon dijksma (@sharon_dijksma) 8 februari 2017
Prachtige #lieggrafiek van @ZihniOzdil @GroenLinks. Door listig gekozen y-as lijkt afname 74% > 61% ineens veel erger. #statistiek pic.twitter.com/loiyRMDEqC
— Maarten Keulemans (@mkeulemans) 27 januari 2017
Bron(nen): Business Insider