Bij
India denk je aan zachtmoedige hindoes, die geweldloos rechtvaardig zijn. En niet aan groepsverkrachters en vrouwenonderdrukkers. Toch is India volgens Sacha Kester een onaangenaam land voor
vrouwen. Zij woonde een aantal jaren in India toen ze correspondent was voor de Volkskrant. In die krant schrijft ze nu: "Als we iets horen of lezen over de slechte positie van vrouwen in het buitenland, denken we bijna altijd aan de islamitische wereld. Dat veel Indiase vrouwen ook tegen hun zin worden uitgehuwelijkt, door hun schoonmoeder in brand worden gestoken omdat ze niet aan de verwachtingen voldoen, of zoutzuur in het gezicht gegooid krijgen door jaloerse echtgenoten, is hier vrijwel onbekend. Door de groepsverkrachting vorige week in New Delhi is er plotseling wereldwijd aandacht voor de positie van de Indiase vrouw. Ook in het land zelf." Kester: "Het begint al bij de geboorte: een jongen is meer waard dan een meisje. Indiërs hebben een sterke voorkeur voor zonen omdat je een dochter eerst jarenlang moet voeden en verzorgen, en daarna voor een forse bruidsschat moet sparen om haar te kunnen uithuwelijken. Vervolgens trekt ze bij de schoonouders in, waardoor je niets meer aan haar hebt." En dat gaat een levenlang door. Van vernedering tot onderdrukking. En in steden komt dat nu steeds meer tot uitdrukking door verkrachtingen, zoals vorige week voor de hele wereld bleek.