Waarom maken ze bij het CDA zoveel ruzie?

Er zijn veel slaande deuren bij het CDA. Alleen de laatste tijd al het maandenlange openbare conflict tussen de CDA-top en Pieter Omtzigt, de campagne binnen de partij om Hugo de Jonge weg te krijgen, en nu dan Mona Keizer.

Maar het gaat al jaren zo. Eigenlijk vanaf het moment dat Ruud Lubbers in het openbaar zijn opvolger Eelco Brinkman afviel. En zeker sinds het vertrek van Balkenende valt van iedere ruzie in het CDA landelijk mee te genieten. Met de (mislukte) opstand van 30 procent van de leden, live uitgezonden, rond de flirt met de PVV als hoogtepunt. Een congres op initiatief van Henk Bleker, intussen lid van Forum.

NRC: "Kijk eens hoe het afliep met de drie CDA’ers die zomer vorig jaar meestreden om het lijsttrekkerschap. Pieter Omtzigt is inmiddels voor zichzelf begonnen. Mona Keijzer verloor in het weekeinde haar twee functies (demissionair staatssecretaris en Kamerlid) nadat haar openlijke kritiek op het coronabeleid binnenskamers was neergesabeld. En Hugo de Jonge werd vorig najaar door anonieme CDA’ers zo hard aangepakt in de media dat hij zijn vers verworven leiderschap in december alweer neerlegde."

Intussen bewaart de VVD sinds Rutte naar buiten de eenheid, schrijft Tom Jan Meeus in NRC. Zijn partijleiderschap ging nog via een megaruzie met Rita Verdonk, maar sindsdien lost de VVD-onenigheid op buiten beeld. Zodat het beeld bestaat dat iedereen elkaar aardig vindt en er grote vrolijkheid heerst.

De methode-VVD werkt een stuk beter dan de methode-CDA. De eerste is al jaren onbedreigd de grootste en machtigste partij van het land. De laatste is bezig ruziënd ten onder te gaan.

Bron(nen): NRC