Marouane B. en Aldin waren de aller beste vrienden. Maar alles veranderde toen Marouane in 2013 besloot naar Syrië te vertrekken. Sindsdien noemde hij zich Abu Sumeiya al-Holandi. In Nederland stond hij bekend als de jihadrapper. RTL Nieuws sprak meerdere keren met hem, maar sinds 10 september is er niets meer van Marouane B. vernomen. RTL daarom zijn vriend Aldin op. "Marouane was kind aan huis. Hij is als een broertje voor mij, mijn ouders zien hem als hun zoon", vertelt Aldin (22). "Hij had een groot rechtvaardigheidsgevoel. De Marouane die ik sprak toen hij later in Syrië zat, was dezelfde Marouane die ik als kind kende. Lief. Met humor. Hart van goud. Voor iedereen klaarstaan. Hij deed dingen om andere mensen blij te maken." Aldin noemt hem 'de meest Nederlandse buitenlander' die hij heeft gekend. "Hij was rapper in Nederland, zong commerciële liedjes in het Nederlands. Hij hield ook van Marco Borsato, André Hazes en Ali B." Kortom, er was geen vuiltje aan de lucht. "In zijn jeugd in Nederland deed hij wel dingen die niet mogen, maar veel verder dan spijbelen, ging dat niet. Hij was de hele dag met muziek bezig. Rappen was alles voor hem. Hij was ervan overtuigd dat hij met muziek maken succesvol ging worden. Dat hij school niet nodig had." Net toen Marouane met rappen een beetje geld begon te verdienen en hij wat bekender werd, vertrok hij in 2013 naar Syrië. Volgens Aldin was zijn vriend ervan overtuigd dat hij in Syrië het verschil kon maken. "Ik was toen echt trots op hem. In die fase was het ook niet gek om uit te reizen. Ik weet zeker dat zijn bedoelingen goed waren." Aldin overwoog zelfs om ook naar Syrië te vertrekken, maar zat op dat moment vast voor een overval waar Marouane hem nog van had willen weerhouden. Aan het begin was het allemaal nog best onschuldig, zo zegt hij. "Dan zat hij in een dorp met maar één telefooncel. Hij vertelde over het dagelijks leven. Dat hij straks naar de bakker ging en daarna naar het internetcafé. Het leek of hij aan het backpacken was, niet dat hij in een oorlogsgebied zat. Ik kreeg foto's vanuit verschillende dorpen en steden. Ik stuurde hem soms de laatste rapmuziek, al mocht hij daar eigenlijk niet naar luisteren." Marouane heeft vaak aangegeven dat hij mensen wilde helpen, dat hij de bevolking met de islam wilde bevrijden. Maar al snel werd het meevechten in een gruwelijke oorlog. "Ik denk dat hij liever geen wapen had gedragen. Hij was ervan overtuigd dat het om een heilige strijd ging. Later kwamen pas de gruwelen naar voren, zoals die onthoofdingen." Marouane maakte dat van dichtbij mee. Aldin: "De bommen en kogels vlogen om zijn oren. Ook was hij getuige van onthoofdingen. Toen ik nog in de cel zat, schreef hij een keer dat hij graag een weekje met me zou willen ruilen. Het was de hel op aarde, zoals hij het beschreef. Ik zei dan: 'Kom terug man', maar hij vond dat hij dat niet kon maken tegenover de mensen daar." Op 10 september ging het echter een hele andere kant op. Hij vertelde Aldin dat hij zichzelf op wilde blazen en stuurde afscheidsberichten naar vrienden en familie. "Ik zei hem: 'broer doe normaal, doe dat niet.' Op zijn minst, kun je beter met de kalasjnikov gaan staan en neergeschoten worden. Dan kun je misschien nog overleven. Maar hij was er zeker van: 'Als ik mezelf opblaas, neem ik tenminste tien onderdrukkers (soldaten van Assad) mee', vertelde hij. Ik ben ervan overtuigd dat hij dat heeft gedaan. Door de woorden die hij gebruikte, het afscheid..."