Brigitte Kaandorp, Lieve Koningin: de tekst

Lieve koningin Nu u abdiceert en met pijn in het hart ons de rug toekeert Nu de avond valt En op Drakensteijn wacht de openhaard en een glaasje wijn nu het land zich richt op uw oudste zoon men zijn letters kerft boven in de troon Lieve koningin, houd de moed erin Lieve koningin, lieve koningin Want u ging door het land Op die dagen van zon Op die dagen van feest een boeket in de hand En door weer en door wind ook in tijden van rouw U stond daar weer gewoon ook als moeder en vrouw Want er was verdriet maar geen denken aan om niet door te gaan en niet rechtop te staan Lieve koningin, u hield de moed er in, lieve koningin, lieve koningin Lieve majesteit ach vergeet die tijd van dat damgeschreeuw, dat waxinelicht dat was echt niet leuk, in de koets een deuk, in het hart de schrik op dat ogenblik ach dat hadden wij u toch niet gegund en dan Apeldoorn wat een dieptepunt Lieve koningin, wat had dat voor zin Lieve konigin, lieve koningin En dan toch weer die lach op een feestelijke dag een gigantische hoed en het haar altijd goed Hier een klomp daar een dans zelfs een kus en een kans op een vriendelijk woord in elke stad ieder oord hijzen voor deze vrouw, vlaggen rood, wit blauw een oranje groet want wat deed ze het goed onze koningin dat was dat een vorstin, onze koningin, onze koningin De Roy van Zuidewijn, zal je neef maar zijn en dan Mabelgate o, het klamme zweet Dat weer Maxima, haar omstreden pa en steeds die oude kliek met hun republiek aan de kant gezet bij het kabinet kom met dat gedoe, maar eens aan je taken toe Lieve majesteit, leve majesteit, het is verleden tijd, lieve majesteit Want nu, nu is het klaar, gooi uw haar in de wind Met een paard op het strand, er is niets dat u bindt rook eens een sigaret ga eens vroeg naar uw bed geef een spetterend feest, omdat het goed is geweest en dan denken wij aan uw mooie hoofd, aan uw lieve lach en wij zeggen dag Lieve koningin, lieve koningin, lieve koningin