Al meteen in zijn eerste kwartier als
Paus doet Fransiscus de Eerste vermoeden dat bijzondere dingen te gebeuren staan. Hij kwam op het balkon zonder de hermelijnen mantel, die er zo bij hoort. Hij was in zijn eenvoudige witte pij en deed de stola alleen om voor de zege. Hij hield zich niet aan de gewoonte van een korte toespraak, maar ging bidden met de menigte en vroeg ook om een moment stilte van de menigte. Tenslotte zei hij tegen al gewoonten in dat de zegen die hij uitsprak bedoeld was voor iedereen, ook voor niet-katholieken Hij spreekt gewone taal en hij kan lachen Hij nam afscheid van de gelovigen met de woorden: ,,Goede nacht en welterusten!''.