Dit is waarom opvoeden vroeger makkelijker was. “We durven niet om hulp te vragen, anders ben je mislukt”

Samenleving
woensdag, 08 mei 2024 om 9:47
anp 491589643 1

Uit onderzoek blijkt dat ongeveer drie op de tien ouders twijfelt over hun opvoedingsvaardigheden. En één op de vijf denkt de controle zelfs kwijt te zijn over de situatie. Hoe komt het dat opvoeden tegenwoordig moeilijker lijkt dan vroeger?

Het was vroeger fysiek zwaarder, maar nu is het mentaal uitputtender om een kind op te voeden, zegt Dr. Lenny van Rosmalen in De Limburger. “Vroeger was het leven misschien minder gestructureerd, maar tenminste was het overzichtelijk. Nu word je bedolven onder tegenstrijdige adviezen – alsof je verdwaald bent in een doolhof van meningen”, legt de expert op het gebied van gezinspedagogie uit.

Het ene moment vertelt je moeder dat je de baby het beste even kunt laten huilen. Vervolgens duwt je buurvrouw een boek over gentle parenting in je handen. En dan geeft een collega, die denkt dat ze een opvoedexpert is, je ook nog eens ongevraagd advies. Ze heeft namelijk ooit een keer op haar neefjes gepast.

Tegenstrijdige informatie

En vergeet de kinderslaapcoaches, draagdoekconsulenten en andere zelfbenoemde experts niet, die ons via allerlei kanalen bombarderen met hun 'geheime formule' voor perfect ouderschap. De overvloed aan keuzes en informatie is volgens Van Rosmalen een belangrijke reden waarom moderne ouders soms gestrest raken. “Er was zoveel vanzelfsprekend vroeger. Moeder was thuis, vader ging werken en als je een grote mond had, dan moest je even in de hoek staan”, aldus Van Rosmalen.

Vijf redenen waarom opvoeden nu zo zwaar voelt

Een overvloed aan keuzes en informatie maakt ouders onzeker.

We besteden anderhalf keer zoveel tijd aan ons gezin dan in de jaren 80, terwijl we nu meer werken.

Ouders durven niet meer om hulp te vragen, we denken alles zelf te moeten kunnen.

We groeien op in kleinere gezinnen, waardoor we minder ervaring hebben met opvoeden.

We creëren – onder andere gevoed door sociale media – gigantische verwachtingen van onszelf.