Drie hoogleraren over Canada: "We zien ons zelf graag als weldoeners en kunnen enorm zelfvoldaan zijn"

De Canadezen doen wat denken aan Zwitsers of Noren: altijd vriendelijk en beleefd, economisch uiterst succesvol, maar erg open zijn ze niet. Drie hoogleraren van de Universiteit van Ottawa vertellen in meer over hun land dat minder paradijselijk is dan het lijkt. Canada is de elfde economie ter wereld en zit daarom aan tafel bij de G7. De slechts 35 miljoen inwoners danken hun welvaart aan enorme olievelden. Van de Canadezen zijn er zo'n 1,5 miljoen van Nederlandse komaf, onder wie hoogleraar literaire geschiedenis Frans De Bruyn. De onbekendheid van Canada wijt De Bruyn deels aan de geografische ligging, vlak naast de VS. "De VS zijn als een enorme berg, waar buitenlanders niet overheen kunnen kijken", denkt hij. "En we doen rustig ons ding, dat is voor media ook niet zo interessant." Canada kende lang niet zo'n roerige geschiedenis als zijn zuiderbuur. Het land bleef lange tijd een serie Britse kolonies. Het werd pas in 1931 politiek onafhankelijk. In 1982 tekende het Britse parlement een grondwetswijziging die Canada formeel op eigen benen zette. "En nog steeds hebben wij een Britse koningin, die staat ook op ons geld en onze postzegels." Claire Turenne-Sjolander, hoogleraar politicologie, hekelt politiek en beleid in haar land. "Er is in Canada een kloof tussen retoriek en mogelijkheden. Wij hangen mooie verhalen op, maar geven er geen vervolg aan." Neem Haïti. Relatief veel Haïtianen hebben hun toevlucht gezocht in Franstalig Canada. "Maar aan ontwikkeling van het straatarme Haïti doen we amper iets", zegt de hoogleraar.

Vluchtelingen Ook wat betreft de vluchtelingenopvang is er kritiek. Begin dit jaar haalde de charismatische nieuwe premier Justin Trudeau de wereldpers door een groter aantal Syrische vluchtelingen op te nemen dan beloofd en een paar families zelf van het vliegveld op te halen.

Maar in feite neemt Canada maar een bescheiden aantal Syriërs op, sinds Trudeaus aantreden begin november vorig jaar 27.190, tegen Nederland 27.710 over 2015. Het land heeft een geschiedenis van het uitsluitend toelaten van kennismigranten. Door zijn ligging kan het zich veroorloven vluchtelingen te selecteren. Het kiest in de Arabische regio ter plekke uit door het UNHCR erkende vluchtelingen.

Immigratiedebat Van een immigratie- of islamdebat is in Canada slechts beperkt sprake. "De elite in politiek en media doet hard haar best om kritiek op de islam te voorkomen. Elke discussie is terzijde geschoven door de feel good foto's van de premier met Syrische vluchtelingen op het vliegveld", zegt Turenne-Sjolander. "Die iconische beelden bevestigen hoe Canadezen zich zelf het liefste zien, als weldoeners."

Sociale zekerheid Dat denkt ook Luc Turgeon, een andere professor politicologie in Ottawa. "Wij zijn heel goed in onszelf schouderklopjes geven. Canadezen kunnen enorm zelfvoldaan zijn." Turgeon begint over de sociale zekerheid. "De gedachte is bijvoorbeeld dat wij het in sociaal opzicht heel goed doen en uiterst progressief zijn, zeker vergeleken met de VS. Maar wij geven procentueel minder van ons nationaal inkomen uit aan bijstand en gezondheidszorg dan de VS."

Bron(nen): Trouw (via Blendle)