Duitse staalindustrie staat op instorten: ‘Gevolgen voor half miljoen mensen’

De Duitse staalindustrie hangt aan een zijden draadje. De grote spelers uit de sector, inclusief vakbonden en werknemers, hebben de koppen bij elkaar gestoken om een oplossing te vinden voor de dreigende crisis. Volgens Carsten Brzeski, hoofdeconoom Duitsland bij ING, is de situatie nijpend: “Je ziet dat de Duitse industrie in zwaar weer is beland.”

De vraag naar Duits staal is ingestort en volgens voorspellingen zal de sector pas in 2025 tekenen van herstel vertonen. Maar ook dat zal niet genoeg zijn om de industrie terug te brengen naar de hoogtijdagen van voor de coronapandemie. De problemen worden voornamelijk toegeschreven aan de hevige concurrentie uit China en de dalende staalprijzen.

Brzeski benadrukt hoe belangrijk de staalindustrie is voor Duitsland, vooral voor de auto-industrie. “Het is een sleutelindustrie voor de auto-industrie en andere maakindustrieën”, legt hij uit bij BNR. Duitsland heeft zijn staalproductie altijd groot gehouden om onafhankelijk te blijven van buitenlandse leveranciers, maar die strategie begint zijn glans te verliezen nu de concurrentie sterker wordt. “Het heeft te maken met hoge energieprijzen, maar ook gewoon met meer concurrentie. Door goedkopere productie uit Azië en met name China.”

En alsof de concurrentie uit het buitenland nog niet genoeg is, kampt de sector ook met de kosten die de ambitie om te vergroenen met zich meebrengen. “De transitie van de staalindustrie houdt in dat hij CO2-neutraler moet worden. Dat kost veel geld om te investeren om daar naartoe te werken. Daar zit de hele industrie nu mee”, legt Brzeski uit.

De toekomst van de 100.000 werknemers in de staalindustrie ziet er somber uit als de sector er niet in slaagt om de storm te doorstaan. Brzeski waarschuwt voor een 'tweederonde-effect': mogelijke faillissementen en ontslagrondes zullen niet alleen de staalindustrie zelf raken, maar gaan ook een domino-effect veroorzaken bij bedrijven die afhankelijk zijn van staalproductie.

De gevolgen hiervan zullen verstrekkend zijn. Brzeski schat dat uiteindelijk wel een half miljoen werknemers de gevolgen van de malaise in de Duitse staalindustrie zouden kunnen voelen.