Een aantal gehandicapte
kinderen zit in kooien opgesloten in een instelling in Lechaina, een klein stadje in het zuiden van Griekenland. 'Er is geen
geld om het anders te doen', zegt het personeel, dat met zes medewerkers voor 65 kinderen moet zorgen. Een van de verpleegsters in de instelling, die van de staat is, vertelt anoniem tegen de : 'We hebben er voor gevochten om deze kooien te krijgen, zodat de kinderen meer vrijheid hebben. Voorheen lagen ze met hun armen en benen vastgebonden in bed'. Al jaren zijn er veel te weinig medewerkers voor de kinderen en jongvolwassenen met handicaps als het syndroom van Down en autisme. Een aantal jaar geleden zijn enkele kinderen overleden door gebrekkig toezicht. Om dat in de toekomst te voorkomen, besloot het management de kooien te bouwen, die overigens ook in instellingen in Roemenië en Tsjechië worden gebruikt. De Griekse Ombudsman concludeerde vrijwel direct dat de constructies illegaal zijn en dat de mensenrechten van de bewoners van het tehuis niet worden gerespecteerd en beschermd. Hij verzocht de Griekse overheid om direct voor verbetering van de situatie te zorgen. Maar vijf jaar later is er nauwelijks iets veranderd. De kinderen zitten de hele dag jarenlang in hun kooi en krijgen daar ook hun eten. De directeur van het tehuis Gina Tsoukala, die al een jaar geen salaris heeft gehad, vertelt: 'We doen alles wat we kunnen, maar er is geen geld. Twee derde van de kinderen is door hun familie verlaten. We hebben geen tijd om de kinderen de emotionele steun en individuele zorg te geven die ze nodig hebben'. Ioannis Papadatos zet zich in om de situatie in het tehuis te verbeteren. 'Twee autistische meisjes gaan nu een paar uur per dag naar een speciale school. Maar voor de meeste bewoners van de instelling geldt dat de enige tijd dat ze echt vrij zijn, is als ze sterven'.