Het is een misverstand dat strand en zee gezond zijn

De Pers: Zo’n honderd jaar geleden ontstond het misverstand dat strand en zee gezond zouden zijn. Zes redenen om de kust te mijden. 1. Huidkanker Heerlijk, die zon! Maar het gaat hier wel om straling uit de grootste kerncentrale van dit zonnestelsel. Bouw de blootstelling dus langzaam op. Wie in één klap een overdosis UV oploopt, verbrandt niet alleen, maar vergroot ook zijn kans op kwaadaardige moedervlekken (‘melanomen’). Goed voor rond de vijfhonderd doden per jaar. 2. Zonnesteek Of beter: hitteberoerte, want ‘zonnesteek’ wordt meestal te snel geroepen.Te weinig drinken, veel te veel zon, een beetje inspanning, en hop! Onze lichaamsthermostaat kan het niet meer aan. De zweetklieren weigeren dienst en eenmaal boven de veertig graden gaan onze oververhitte hersenen onzin uitslaan; we worden misselijk, zwalken op de benen, krijgen kramp en vallen om. Mocht u dat zien: in de schaduw leggen, flink nat houden en indien mogelijk ijsklontjes onder de oksels of in de zwembroek. Als er niet snel wordt opgetreden, kan een zonnesteek dodelijk zijn. Vooral kleine kinderen lopen risico – en wollige knaagdieren, overigens. Maar die horen überhaupt niet op het strand. 3. Bacteriën De zee ruikt fris, maar is dat allerminst. De in het zeewater rondzwemmende bacteriën (overigens meestal afkomstig uit afvalwater) zijn inmiddels van alle moderne ongemakken voorzien. Vorig jaar brak er in de VS paniek uit toen zwemmers besmet bleken te zijn met een stam van Staphylococcus aureus (goed voor de verschillende hardnekkige infecties) die bestand was tegen de meest gebruikte antibiotica. Even op het zand gaan zitten dan maar? Onderzoekers van het Center for Disease Control bestormden het strand, namen overal monsters en ontdekten dat deze Meticiline Resistente S. Aureus (MRSA) zich ook in het zand had genesteld. Na enige weken intensief gebruik bevat strandzand overigens vaak opmerkelijk hoge concentraties Esschericia coli – een onschuldige bacterie voor wie kerngezond is; maar iemand met een beetje minder weerstand kan beter geen kuil gaan graven met zijn blote handen. Er zijn E. coli-varianten waar je goed misselijk van kan worden. Maar dat kan ook dat laatste waterijsje zijn geweest. 4. Kwallen Kijk, daar hebben we een vijand van formaat. Kwallen maken wereldwijd een paar honderd dodelijke slachtoffers per jaar. Hollandse zwemmers komen meestal met de schrik (en veel pijn) vrij, maar in Zuidoost-Azië en Australië moeten ze ernstig oppassen voor de zeewesp of dooskwal (in Australië: boxed jellyfish). Deze bezitten armen van tientallen meters lang en de steek van deze kwal (eigenlijk gaat het om tientallen verschillende soorten) is uiterst pijnlijk. Wie echt goed verstrikt raakt in zijn armen heeft nog een paar pijnlijke minuten te leven. Er komen nog steeds dodelijke kwallensoorten bij. Australische biologen hebben onlangs de giftigste aller kwallen ontdekt: de Irukandji. Niet groter dan de kop van een lucifer, maar een paar van zijn minuscule steekjes zijn voldoende om onze longblaasjes te verwoesten, zodat de longen vollopen met vocht. U verdrinkt in uw eigen water, zogezegd. Irukandji komt voor in dieper water, dus vooral duikers moeten uitkijken. Weet u nog van die internationale wedstrijd voor ‘de beste baan ter wereld’? De Australische regering zocht een bewoner/bewaker van een onbewoond koraaleiland in het Great Barrier Reef. Duizenden gaven zich op; de winnaar werd de Brit Ben Southall. En Ben werd in december vorig jaar gestoken door een Irukandji. Hij kwam er bovenop. Echt een geluksvogel. Lees verder in De Pers

Bron(nen): De Pers