Het zijn meestal dominante mannen die hun gezin om het leven brengen. En het gebeurt steeds vaker.
Britse criminologen hebben alle berichtgeving over familiedrama's tussen 1980 en 2012 bestudeerd. Ook hebben ze familieleden van de omgekomen families geïnterviewd om zo meer te weten te komen over de motieven van de daders in een familiedrama.
Een echtscheiding was de meestvoorkomende oorzaak, gevolgd door financiële problemen en eerwraak. In 59 van de 71 onderzochte gevallen was de dader een man. 80% van de keren bracht de moordenaar ook zichzelf om het leven. Vaak is er een geschiedenis van huiselijk geweld, hoewel de daders nooit in aanraking zijn geweest met politie.
Het aantal familiedrama's is sterk toegenomen. Meer dan de helft vond plaats na 2000. Een van de onderzoekers zegt over de toename: 'De mannen hebben vaak een erg stereotype beeld over de rolverdeling tussen man en vrouw. Ze zien de man echt als degene die alle macht heeft in het gezin. Dat past niet in een veranderde samenleving, waarin vrouwen veel vaker betaald werk doen en ook meer invloed hebben binnen het gezin.'
Grofweg vallen er vier categorieën daders te onderscheiden.
De man houdt zijn vrouw verantwoordelijk voor het uiteenvallen van het gezin. Zijn rol als broodwinner staat centraal in zijn beeld van het ideale gezin.
De man ziet zijn gezin als het resultaat van economisch succes. Hij kan via zijn gezin zijn successen laten zien. Als hij geen succes heeft, is de familie niet meer nuttig.
De man is teleurgesteld in zijn gezin. De gezinsleden doen niet wat hij van ze verwacht had, bijvoorbeeld op het gebied van familietradities.
De man is paranoïde. Hij is bang voor instanties als de belastingdienst of politie. Hij probeert zijn gezin te beschermen door het te vermoorden.
Dit onderzoek werpt nieuw licht op de motieven van de daders in familiedrama's. Vroeger werd gedacht dat de drama's gebeurden uit wraak, altruïsme of door een incident. Dat komt uit dit onderzoek niet naar voren. Kanttekening is dat veel informatie is gehaald uit nieuwsberichten.
Bron(nen): BBC