Hoe voelt het te sterven in de ‘zelfdodingscapsule’?

Volgens de uitvinders van de ‘zelfdodingscapsule’ Sarco is het stervensproces in dat apparaat vergelijkbaar met wat je voelt in een vliegtuig nadat de cabinedruk is weggevallen. Daarop wordt geoefend door de luchtmacht. In opleidingscentrum Soesterberg ervaren militairen hoe het voelt als de zuurstoftoevoer stopt. NRC ging bij de oefeningen kijken. En erg prettig lijkt de dood in de Sarco niet.

Wanneer iemand te weinig zuurstof krijgt, ook wel hypoxie genoemd, zijn er verschillende symptomen die kunnen optreden, weten ze in het trainingscentrum, waar proefpersonen ervaren hoe ze zich voelen als ze veel te weinig zuurstof krijgen.

Het lichaam reageert onmiddellijk door de ademhaling te versnellen en te verdiepen. Vervolgens kunnen visuele veranderingen optreden, zoals tunnelvisie en het vervagen van kleuren. Deze symptomen kunnen variëren per individu, maar bij herhaalde blootstelling aan hypoxie treden vaak dezelfde symptomen op.

In ernstige gevallen van zuurstoftekort kunnen mensen duizelig, misselijk en verward worden. Ze kunnen ook een verminderd beoordelingsvermogen, tunnelvisie en tintelingen in handen en voeten ervaren. Sommige mensen verliezen hun zelfkritisch vermogen en kunnen verward, geïrriteerd of zelfs agressief worden. Latere symptomen zijn verlies van spiercoördinatie en spastische bewegingen.

Een interessant fenomeen is dat sommige mensen zich euforisch of giechelig voelen door zuurstoftekort, wat gevaarlijk kan zijn omdat het kan leiden tot zelfoverschatting en het negeren van de noodzaak om in te grijpen. Militairen trainen vaak om deze symptomen te herkennen en hun 'tijd van bruikbaar bewustzijn' te ontdekken, wat meestal drie tot vijf minuten is op grote hoogte. Het is cruciaal dat ze binnen deze tijd hun zuurstofmasker weer opzetten om ernstige gevolgen te voorkomen.

Kortom: sterven in de Sarco is vermoedelijk geen pretje.