Laura Maaskant is net twintig en heeft een ongeneeslijke vorm van kanker. Ze heeft besloten om geen levensverlengende behandelingen meer te ondergaan. Haar boek ‘Leef!’ is meer dan een autobiografie, het is ook een inspirerend pleidooi voor leven met een glimlach. Laura studeerde net kunstgeschiedenis in haar geliefde Amsterdam, toen ze voor de tweede keer de diagnose kanker kreeg. In 2009 is ze al behandeld voor een tumor bij haar ribben. Met de herinneringen aan eerdere chemokuren nog vers in haar geheugen besluit ze nu voor de kwaliteit van leven te gaan, niet de kwantiteit. Natuurlijk waren de schok en het verdriet groot, maar ze wil niets liever dan haar laatste levensjaren tot haar allermooiste maken. Dat besluit past heel erg bij haar levensfilosofie: Maak geen gewoonte van het leven, maar zoek in elk moment naar iets waardevols. Een fragment uit haar boek: 'Ik wil niet zomaar leven, ik wil het leven uitknijpen, tot ik de laatste druppel te pakken heb. Ik heb tenslotte maar één leven. Een heel kort leven. Elke dag maak ik weer bewust de keuze: ik wil genieten en gelukkig zijn, dat is tenslotte zoveel leuker dan huilen om het bestaan. Wie ben ik om mijn licht niet te laten schijnen? Wie ben ik om mijn talenten niet in te zetten in afwachting van de dood?' Gisteravond vertelde Laura bij Knevel en Van de Brink op aangrijpende wijze over haar leven. Bekijk hieronder het fragment.