Dating services adverteren enthousiast dat hun computerbestanden slim zijn in het koppelen van geschikte partners. Oh ja? De wetenschap velt een hard oordeel: Onzin. Je kunt succes nauwelijks voorspellen.
Bij een succesvolle relatie komt zo veel meer kijken dan karakter, passende hobbies en voorkeuren voor vakantiebestemmingen. Stel je maakt alleen een hele ruwe selectie (leeftijd, sexe, opleiding, godsdienst, afkomst) en husselt de kandidaten vervolgens door elkaar. Levert dat dan slechtere resulaten dan met computer-bestanden vol uitgekiende profielen? Niet dus!" Als je kandidaten willkeurig met elkaar in contact brengt is het slaagpercentage hetzelfde.Zijn dating sites dus onzin? Nee, die sites zijn nuttig om alleenstaanden snel veel keus te bieden. Een of de vijf relaties in de VS begint via web-dating. Geen wonder: De online drempel is laag; veel lager dan in de offline wereld. Maar maken ze hun verkooppraatjes waar? Onderzoekers hebben bij grote Amerikaanse sites gekeken of die mooie, dure profielen wetenschappelijke waarde hebben: Geen meerwaarde! Letterlijk: " Not supported by any credible evidence" en " failed to provide a shred of evidence". Geen wonder: Soms kunnen mensen met eigenschappen goed met elkaar overweg. Vaak zijn langdurige partners ook heel verschillend, met zelfs eigenschappen. Hoe zet je dat in een computer-profiel? Waar die datingsites dan wel goed in zijn? In het voorspellen welke van hun klanten hopeloos zijn, ongeschikt voor een duurzame relatie. Het oude cliche ("Op elk potje past wel een dekseltje") is dus niet waar. Soms pas het niet. Nooit...
CBS-News:
Commercial: