Oorlog in het gezin

Sinds 2001 werden meer dan 2 miljoen Amerikaanse soldaten uitgezonden naar Afghanistan en Irak. Bijna 6000 mensen sneuvelden en ongeveer 40.000 soldaten keerden terug met ernstige verwondingen. Nog eens duizenden lijden aan posttraumatische stress, depressies, woedeaanvallen en slaapstoornissen. Dat kan leiden tot 'zelfmedicatie' met alcohol of drugs en zo tot een verslaving: de 'soldier's disease'. Gezinnen hebben hier onder te lijden. De cyclus van uitgezonden worden - terugkeren - re-integreren - weer uitgezonden worden - kan een zware belasting vormen voor het gezin. Kinderen van militairen hebben vaak last van psychische klachten. Gezien het feit dat de oorlog in Irak al ruim 7 jaar duurt, zijn er duizenden kinderen die niet beter weten dan dat het altijd oorlog is. Echtelieden groeien uit elkaar. De thuisblijvende partner kan zich niet voorstellen wat de militair in het oorlogsgebied meemaakt. De thuisblijver, meestal een vrouw, moet haar eigen boontjes doppen en wordt assertiever en onafhankelijker dan voorheen. Dat leidt in veel gevallen tot relatieproblemen en niet zelden tot een scheiding. In veel gevallen zijn er ook seksuele problemen. Lichamelijke ziekten en handicaps kunnen tot impotentie leiden. Een depressie is niet bevorderlijk voor je libido en een alcohol- of drugsverslaving evenmin. En dan zijn er nog de (onbehandelde) SOA's die werden opgelopen de oorlogsgebieden. Strijden voor volk en vaderland wordt vaak geromantiseerd. Soldaten worden afgeschilderd als helden, maar van 'en ze leefden nog lang en gelukkig' komt in veel gevallen niets terecht.

Bron(nen): Huffington Post (1) (2)