Dominique Browning (55) schrijft in The New York Times hoe ze happy is met haar lange haar. Ook al zegt iedereen in haar omgeving (moeder, zusters) dat het helemaal niet kan en dat ze zo haar geloofwaardigheid ondermijnt. Lang haar kan beslist niet voor een vrouw op zekere leeftijd, maar Browning houdt haar poot stijf. En dan heeft ze het niet over haar dat op de schouders hangt. Of haar dat iets te lang is, omdat het er niet van is gekomen om naar de kapper te gaan; nee, ze bedoelt echt lang haar.
Maar is dat geen taboe als je ouder bent en zelfs al grijs haar hebt?
Gangbaar is immers dat de vrouw dan haar haren heeft afgeknipt en het voortaan redelijk kort draagt. Met als Nederlandse variant de bijna uitgeschoren nek met, als het kan, een paar goedkope plastic oorbellen zodat iedere vrouwelijke gratie nagenoeg is verdwenen (een ultieme wraakactie was gisteren op tv te zien toen een verslaggever van Pownews advocaat Ties Prakken, een van de strafpleiters die de rechtszaak tegen Geert Wilders voeren, aansprak met meneer Prakken - net goed). De vrouw die lang haar houdt is een rebel, betoogt Browning. Ze gaat tegen de keer en bovendien is dit uiterlijk in strijd met alles wat Procter & Gamble en de damesbladen propageren.
Niet voor niks dat de muziekindustrie meerdere voorbeelden kent van zangeressen op leeftijd die hun haar lang hielden: Bonnie Raitt (foto), Emmylou Harris en nog een stel. Nee, lang haar is volgens de auteur een teken van vrijheid, van bevrijding, en een bijkomend voordeel is: mannen zijn er dol op.
Bron(nen): The New York Times