Terwijl in Europa en de VS
homoseksualiteit steeds meer geaccepteerd wordt, marcheert Rusland exact te andere kant op. Na de ineenstorting van de Sovjet Unie was het verbod op homoseksualiteit opgeheven en begon in de grote steden een aarzelende homocultuur. Maar daaraan is radicaal een eind gekomen. Volgens Jelena Mizulina, het parlementslid dat achter de anti-homowetten zit, kwam zij met haar voorstellen om twee redenen. Allereerst komen er in Rusland steeds minder kinderen. De bevolking van Rusland krimpt en dat vinden de trotse Russen verschrikkelijk. Het land wordt zo minder groots en machtig. Vandaar de afkeer van mensen die zich niet voortplanten en van hun afwijking ook vertellen aan kinderen. Daarnaast past volgens Mizulina homoseksualiteit niet bij de Russische volksaard. Voor Poetin speelt ook iets anders mee. De eerste acht jaar dat hij president was, van 2000 tot 2008, deed hij het zonder ideologie, of met één ideologisch punt: zijn persoon. Na de opkomende protesten van de middenklasse heeft hij toch behoefte aan meer ideologische onderbouwing van zijn macht. Nationalisme is in Rusland, met zijn vele volkeren, een gevaarlijk begrip. Een gemeenschappelijke vijand - De Homo - past dan beter. Het verhaal wil dat Poetin in zijn jeugd tegen pestkoppen werd beschermd door een Joodse buurjongen. Dat heeft een levenslang zwak voor joden opgeleverd. Ware dat niet zo geweest, dan had hij mogelijk joden tot zondebokken gemaakt. Daar is in Rusland een historische voedingsbodem voor...