Zijn vrienden vonden Michael P. al 'knettergek': het leek alsof hij geen pijn kende

Michael P. was als tiener al een vreemd figuur. Hij kende nauwelijks pijn, deed rare uitspraken over vrouwen en gebruikt veel cocaïne. Yelle Tieleman schrijft erover in zijn boek 'Hoe kon dit gebeuren?' over de moordenaar van Anne Faber. Er verscheen een voorpublicatie in het AD. Dit zijn enkele fragmenten: Geen pijn Michael brengt veel tijd met vrienden door op de skatebaan van Zeewolde. Op een zeker moment haalt hij een stunt uit. Tieleman schrijft: "Als Michael over het heuveltje scheurt, wordt hij gelanceerd en valt hij hard op het asfalt. De scooter landt meters verderop. Iedereen moet hard lachen en Michael nog het hardst. De harde smak op de skatebaan heeft Michael geen pijn gedaan. Zijn pijngrens is erg hoog. Veel hoger dan bij zijn vrienden." Knettergek "Ook in de talloze vechtpartijen waarin hij en zijn hanggroep belanden, laat Michael zien dat een beetje pijn voor hem geen probleem is. Bij een van die vechtpartijen weet hij definitief het respect van de groep te winnen. Michael krijgt van alle kanten klappen en moet zelfs kopstoten incasseren. Toch weet hij van geen wijken, blijft rechtop staan en komt als winnaar uit de strijd. Zijn vrienden noemen hem knettergek en Michael is trots op die geuzennaam. Hij heeft definitief een vriendengroep gevonden." Slechte naam Blowen doet hij niet, wel slikt hij op doktersvoorschrift ritalin om zijn drukke gedrag te temperen. In het dorp heeft hij een slechte naam. "Bevriend zijn met Michael zorgt er in die periode voor dat je wordt nagekeken in het dorp. Michael staat niet goed bekend in Zeewolde en een vriendschap met hem straalt slecht op je af. Maar stigma weegt niet op tegen de voordelen, vinden zijn vrienden. Verre van zelfs." Rijke ouders Zijn ouders zijn rijk. "Michael krijgt van zijn ouders honderden euro’s zakgeld per maand. Veel meer dan zijn vrienden, die zaterdags vakkenvullen voor een extra zakcentje. Michael werkt soms in de palletfabriek van zijn vader en oom, maar doet dat alleen als hij daar zin in heeft. Hij toont zich dan een nuttige en behulpzame kracht. En werkt hij niet, dan krijgt hij alsnog zijn toelage. Naast de honderden euro’s van zijn ouders krijgt hij vaak nieuwe spullen." Als hij ouder wordt en alcohol gaat drinken, profiteren zijn vrienden graag van hem. "Michael loopt regelmatig een van beide kroegen van zijn ouders binnen om er met een fles sterkedrank weer uit te komen. De gratis drank smaakt de vrienden van Michael uitstekend. En als ze in andere kroegen zijn, is Michael niet te beroerd om rondjes bier te halen." Verkrachten Maar Michael doet rare uitspraken. "Hier kun je een wijf verkrachten en haar dan achterlaten. Vastbinden aan een boom. Dan wordt ze verslonden door de beesten. En vinden ze haar nooit meer,’’ zegt hij bijvoorbeeld. "Zijn vrienden horen hem meewarig aan. Ach, het is Michael maar. Die zegt wel vaker gekke dingen en ze besteden er verder geen aandacht aan. Michael zal het vaker roepen, ook op andere plekken in het bos bij Zeewolde. Maar zijn vrienden doen er niets mee."