Wilco Kelderman gold bij zijn overstap naar de profs als een toekomstig uitblinker in de grote rondes. Die belofte kwam nooit helemaal uit, al werd de renner van Sunweb in 2017 wel vierde in de Ronde van Spanje. Niet alleen pech hield zijn erelijst tot nu toe beperkt. "Wilco was geen killer", weet voormalig ploeggenoot Bram Tankink. "Niet iemand als Nibali: een nare jongen die wel heel veel gewonnen heeft." Ondertussen is Kelderman dè favoriet om de Giro d'Italia zondag als winnaar af te sluiten.
"Een supervriendelijke jongen met onwaarschijnlijk veel talent", omschrijft Tankink (41) de renner die in 2012 bij Rabobank prof werd. Maar ook een coureur die veel tegenslag kende. Kelderman brak diverse keren zijn sleutelbeen en liep vorig jaar nog weken met een nekbrace na een breuk van een nekwervel. "Hij heeft al eens gezegd: als ik val breek ik iets", vertelt Maarten Tjallingii, een andere oud-ploeggenoot. "Dat je sneller botten breekt kan genetisch bepaald zijn, dat je vaker valt kan ook met stress te maken hebben. Dat doet wat met je hersenen. Ik denk echt dat de druk eraf is gegaan toen hij een contract voor volgend jaar tekende bij Bora-hansgrohe. Hij mag nu weer, in plaats van hij moet. Ik denk dat het zo voelt. Het is één woord, maar het maakt zo'n verschil."
Kelderman (29) werd in zijn debuutjaar achtste in het Critérium du Dauphiné, een jaar later finishte hij in zijn eerste Giro als zeventiende. "Wilco kwam als groot talent over naar de profs, hij was de gedoodverfde opvolger van Robert Gesink en Bauke Mollema", vertelt Arnhemmer Tjallingii, die een eigen bedrijf heeft in coaching en mentale training, onder meer voor wielrenners. "Wilco was in het begin 'laidback', heel relaxed. Ik weet niet waarom hij zo veel pech heeft gehad. Ik heb een paar jaar geleden twee sessies met hem gedaan, maar toen hij van Veenendaal verhuisde naar België werd dat lastig en is dat gestopt."
Wilskracht
Tankink, tegenwoordig onder meer wieleranalist bij de Belgische tv, roemt Keldermans wilskracht. "Anders was hij na al die tegenslagen niet zo vaak teruggekomen. Genoeg renners zouden al lang gestopt zijn." Maar de in het Belgische Rekem woonachtige oud-renner zag ook minpuntjes, die eerste jaren. "Wilco was zo relaxed en daardoor soms ontzettend ongeconcentreerd. Ik maakte me ook niet zo gauw druk. Wat dat betreft was het niet zo handig dat ik soms Wilco moest bijstaan. We raakten vaak achterin het peloton verzeild. Hij is ook niet iemand die op zijn strepen gaat staan. Misschien heeft dat hem van grote prestaties weerhouden. Maar deze Giro kan hij winnen, als hem niets overkomt. Hij heeft nog geen enkele fout gemaakt."
Tjallingii (42) is voorzichtig. "Ik heb eerder in een ploeg gereden die dacht de Giro te gaan winnen." In zijn laatste jaar als profrenner (2016) was hij erbij toen Steven Kruijswijk zijn koppositie na een uitglijder in een afdaling verspeelde. "Daarom wil ik vooral tegen Wilco zeggen: blijf gefocust, maar vergeet de druk. Probeer er vooral plezier in te hebben."
