PARIJS (ANP) - Turnster Sanne Wevers stapte de olympische arena van Parijs in met een gedachte die eigenlijk niet bij haar past. De olympisch kampioene balk van Rio 2016 had anderhalve week geleden een dermate ernstige elleboogblessure opgelopen dat ze haar deelname dan maar beschouwde als een cadeautje.
"Het moest met die 'mindset" maar het is niet zoals ik als topsporter wil denken", vertelde Wevers (32) in de catacomben van de Bercy Arena. Ze had haar oefening dermate moeten aanpassen dat ze er bij voorbaat vanuit ging dat een finale niet haalbaar was. Wevers kwam uit op een score van 13,766, zevende nadat drie van de vijf startgroepen waren geweest. Voor de finale is een plaats bij de beste acht nodig. "Dat gaat niet lukken."
Ze moest het dan maar zien als een extraatje, haar derde en laatste Olympische Spelen. Een ongewenst cadeau. "Het is de afgelopen anderhalve week een 'rollercoaster' geweest, heel intens. Een droom spatte echt uit elkaar."
Elleboog
Wevers had haar elleboog overstrekt tijdens een training. "Het was goed mis", vertelde ze. "Het is iets fysieks, maar het doet mentaal ook iets met je. Je lijf is er vanaf dat moment alleen maar mee bezig jou van die balk af te brengen. Het is een heftig proces, ik heb het in de week nog aardig op de rit gekregen. Maar ik kon duidelijk niet mijn volle programma doen. Dat zag je vandaag. Ik heb echt geprobeerd het maximale eruit te halen. Het is jammer, want ik was eigenlijk superfit."
Over haar toekomst kon ze weinig zinnigs zeggen. "Ik wist wel dat dit mijn laatste Spelen zouden zijn. Wat hierna komt, ga ik nog bedenken. Turnen? Ik weet het niet, ik ga nu eerst herstellen."
Laatste kunstje
Ook tweelingzus Lieke Wevers zei geen flauw idee te hebben wat de toekomst brengt. "Ik kan er nu nog niet over denken. Ik ben alleen maar hiermee bezig geweest. Misschien was dit wel mijn laatste kunstje."
Met haar meerkampscore (51,532) was een plaats bij de beste 24 niet haalbaar. "Ik had gehoopt dat de meerkampfinale erin zou zitten, maar dan moet alles kloppen. Het ging oké, maar dit was niet mijn beste versie. Het is zonde aan een kant: er had persoonlijk meer ingezeten en ik had iets meer kunnen bijdragen aan het teamresultaat. Ik ben trots en teleurgesteld, het komt allemaal samen."