Alexander Klöpping: "Ik probeer mijn dochter schermloos op te voeden"

Ooit technerd van het eerste uur, nu CEO van online kiosk Blendle, Alexander Klöpping (32) ziet als geen ander de voor- en nadelen van de grote internetbedrijven en het online leven.

Toch is hij niet enkel negatief over de grote techreuzen legt hij uit in Volkskrant Magazine. "Facebook is een uitzondering, want dat is écht een kutbedrijf. Ze hebben geen positieve rol in onze maatschappij. Het gaat om groei, ten koste van alles. En ze hebben te veel macht. Het had nooit toegestaan mogen worden dat WhatsApp door Facebook werd gekocht. Dat daar geen overheid voor is gaan liggen, is een fucking schande. Google vind ik een ander verhaal. Ook een machtig bedrijf, maar ik meen een betere intentie te zien. Ik denk dat Google wel degelijk nadenkt over rechtvaardigheid, dat de belangen van aandeelhouders worden afgewogen tegen de belangen van de mensheid. Google heeft de mensheid vooruit gebracht, durf ik te stellen. Het heeft gedemocratiseerd van wie we informatie kunnen krijgen - via YouTube, bijvoorbeeld."

PrivacyKlöpping houdt niet van slimme apparaten in huis, die je met spraak kunt besturen. "Je haalt een apparaat in huis met zeven richtmicrofoons erin die continu luisteren naar wat je aan het doen bent, en dat apparaat kan gehackt worden, door overheden of criminelen. Jij hebt zelf op dit moment ook twee microfoons voor je liggen (een iPhone en een iPad, red.). Los van het gevaar van een hack, als je zo'n apparaat in huis hebt, komt allerlei informatie over jou bij een technologiebedrijf terecht. Niet alleen wat je zegt, ook wanneer je thuis bent, hoe vaak je het apparaat gebruikt, wanneer je in welke kamer bent - het levert informatie op, en die informatie geeft een technologiebedrijf macht. Verder probeer ik mezelf een heel bewuste houding aan te meten tegenover het soort technologie dat mijn leven makkelijker moet maken. Ik dwing mezelf om af en toe ook de moeilijke weg te kiezen. Een spraakcomputer is niet onmisbaar - de negatieve kanten wegen niet op tegen de positieve. En ik ben lang niet de enige die er zo over denkt. Ik dacht dat privacy een nicheonderwerp zou blijven, dat mensen hun eigen gemak altijd voorop zouden stellen. Maar het gevoel dat bij veel mensen heerst is: ik begrijp het niet helemaal, maar het gaat te ver."

JunkZelf legt de CEO van Blendle zich allerlei restricties op als het gaat om smartphonegebruik. "De telefoon mag niet mee in de slaapkamer, de telefoon wordt niet gecheckt vóór het ontbijt. Ik heb allerlei timers voor verschillende apps. Ik geef mezelf een halfuur per dag voor Twitter en vijf minuten voor Instagram. Als ik aan het maximum aantal minuten zit, gaat de app op slot. Als de app op slot is, kun je ook op je browser nog op Twitter. Dus ik installeer een tool waardoor dat ook niet meer kan. Soms denk ik: zo moet het voelen om junk te zijn. Is dit allemaal nodig, om jezelf ervan te weerhouden om niet op Twitter te gaan? Wat de fuck. Het is treurig."

FragmentatieHet grootste gevaar van de online nieuwsvoorziening? "De bizarre fragmentatie, denk ik. Het feit dat verschillende groepen totaal verschillende informatie tot zich nemen. Er is niet meer zoiets als 'het nieuws', wat voor iedereen gelijk is. Elke app deelt gebruikers op in hokjes. Het algoritme van Twitter zet een tweet bovenaan die jou raakt, zodat je vaker terugkomt. En we hebben het ergste nog lang niet gezien, want er is een economisch belang om die fragmentatie te bevorderen. Hoe preciezer ik jou kan bereiken, hoe beter ik advertenties kan verkopen, hoe meer ik verdien. We kunnen wel zéggen dat het belangrijk is dat we allemaal de krant lezen, maar de krant is spruitjes, zo'n app is snoep. Ik hoop dat mensen behoefte houden aan andere meningen, in plaats van dat ze vooral hun eigen standpunt herhaald zien worden. Maar ik ben er niet gerust op. Totaal niet."

SchermloosZijn tweejarige dochtertje voedt hij zoveel mogelijk schermloos op. "Sowieso geen televisie, en niks wat ook maar lijkt op games of kindervideo's. Ik denk dat het een ultieme luxe is als je als kind leert jezelf met andere dingen te vermaken. Hoe armer en hoe lager opgeleid een gezin is, hoe meer tijd er wordt besteed aan schermen. Oftewel: het is een teken van welvaart als een kind zo min mogelijk met schermen in aanraking komt. Dat is een treurig gegeven, maar zoals ik mezelf probeer te beschermen tegen de hele tijd op Twitter kijken, probeer ik haar te beschermen tegen dingen die gemaakt zijn om haar aandacht vast te houden."

Lees hier het hele interview in Volkskrant Magazine.