Jarenlang dachten de Noorse Robert en Trude dat hun zoon Mats een eenzaam en geïsoleerd bestaan leidde. De fanatieke gamer kwam de kelder van hun huis nauwelijks uit en sociale contacten leek hij niet te hebben. Tot hij op 25-jarige leeftijd overleed. Uit heel Europa stroomden de condoleances binnen en het was veel drukker dan verwacht op zijn uitvaart. Mats leed aan een spierziekte waardoor hij aan een rolstoel gekluisterd was. Hij wist dat hij niet oud zou worden. Zijn dagen bracht hij het liefst door in de virtuele wereld van World of Warcraft. Iets dat zijn ouders eigenlijk maar niets vonden. Ze wisten dan ook niet dat hij binnen het spel een gigantische vriendenkring had opgebouwd. "Achteraf denk ik dat we meer geïnteresseerd hadden moeten zijn in de gamewereld, waar hij zoveel tijd heeft doorgebracht”, aldus Robert tegen de. Mats was voor vele gamers een icoon. Bij zijn begrafenis waren ze uit alle hoeken van Europa toegestroomd om hem een laatste eer te bewijzen. Een van hen is de Bredase Lisette Roovers, nu 28. "Ik kende Mats al vele jaren. Het was een schok toen hij stierf. Hij heeft me gevormd”, zegt ze. In een blog schreef Mats over zijn ontmoeting met het Nederlandse meisje. "In deze virtuele wereld ziet een meisje geen rolstoel of iets anders. Ze zien mijn ziel, hart en geest, handig geplaatst in een knap, sterk lichaam. Gelukkig ziet vrijwel elk personage in deze virtuele wereld er geweldig uit.” "Mats was een goede vriend, soms zelfs een hele goede vriend”, vertelt Lisette. "We schreven elkaar over alles, maar hij schreef niet over zijn toestand, ik dacht dat zijn leven op het mijne leek. We waren het er bijvoorbeeld over eens dat we school haatten.” Lange tijd hield Mats zijn handicap geheim. Uiteindelijk schreef hij in een blog wat World of Warcraft voor hem betekent. "Daar doet mijn handicap er niet toe, mijn kettingen zijn gebroken en ik kan zijn wie ik wil zijn. Daarbinnen voel ik me normaal.” Later schrijft hij nog: "Het is geen scherm, het is een toegangspoort tot waar je hart naar verlangt.” Toen in de gamewereld bekend werd dat Mats was overleden, werd er geld ingezameld om ook de mensen die het niet konden betalen naar de begrafenis in Noorwegen te kunnen laten gaan. "We huilden met een intense emotionele vreugde die ontstond doordat we zagen wat voor een leven Mats eigenlijk had geleefd. Met echte vrienden, lieve mensen, mensen die zoveel om hem gaven dat ze vanuit een ander land naar de begrafenis vlogen van iemand die ze nog nooit hadden ontmoet. Dat was krachtig,” zeggen de ouders nog.