Griep gedijt bij kou en vocht. Het zou logisch zijn dat dat ook geldt voor COVID-19. Maar is dat ook zo?
Om die vraag te beantwoorden, vergeleken wetenschappers de ernst van de pandemie tussen maart 2020 en maart 2021 in vijf landen – Canada, Duitsland, India, Ethiopië en Chili – met de dagelijkse gemiddelde temperatuur, vochtigheid, ultraviolette straling en luchtdroogcapaciteit (een maatstaf voor hoe snel druppeltjes verdampen).
In landen met een gematigd klimaat (zoals het Nederlandse klimaat) was er een piek van Covid-19 tijdens de wintermaanden, toen de temperatuur en luchtvochtigheid laag waren. In de tropen piekten de ziekte tijdens de zomermoessons, toen de luchtvochtigheid hoog was. Dat schrijft
Business AM.De resultaten, gepubliceerd in het tijdschrift GeoHealth, onthullen dat er twee variabelen waren – de hoeveelheid ultraviolette straling en luchtdroogcapaciteit – die gelijk opliepen met Covid-19-niveaus in de landen. Felle zonneschijn en snelle verdamping leiden tot dalende percentages van het coronavirus, terwijl bewolkte luchten en langzame verdamping de verspreiding van het virus bevorderen.