De huid - het grootste orgaan in het menselijk lichaam - houdt ons bij elkaar en omhult ons van top tot teen, waardoor we de buitenwereld kunnen aanraken, voelen en ermee kunnen communiceren.
Maar een paar stukjes huid zijn extra gevoelig.
Een nieuwe studie heeft onthuld hoe ontvankelijk de sensorische neuronen in onze vingers zijn. Ze voelen ook de lichtste aanraking.
Sensorische neuronen die aan receptoren zijn bevestigd, liggen vlak onder het huidoppervlak, waardoor we aanraking, trillingen, druk, pijn en nog veel meer kunnen detecteren. Alleen al onze handen bevatten tienduizenden van deze neuronen, elk met receptoren.
Menselijke vingertoppen zijn waarschijnlijk de meest gevoelige huidgebieden in de dierenwereld; ze kunnen het verschil voelen tussen een glad oppervlak en een oppervlak met richels van slechts 13 nanomilimeters. Daardoor kunnen mensen onderscheid maken tussen een breed scala aan texturen, materialen, temperaturen en drukken. Hoewel elke persoon een uniek patroon van ribbels (d.w.z. vingerafdrukken) heeft, is het patroon niet cruciaal voor de functie. Net onder de ruggen bevinden zich de mechanoreceptoren, een soort sensorische receptor die reageert op prikkels. Wrijving veroorzaakt door beweging van de vingertop langs een oppervlak of materiaal stimuleert de mechanoreceptoren, die vervolgens de tactiele informatie naar de hersenen sturen.
Bron(nen): Science alert
