Ik ben een zombie: ik slik Ritalin

Hoe gevaarlijk is Ritalin?, vraagt Die Zeit zich af. Volgens het weekblad is het medicijn aan een snelle opmars bezig op universiteiten in de VS: een op de vier studenten en een op de vijf professoren zou het al slikken. Voor het de modedrug werd voor studenten, was het al de modedrug voor drukke kinderen. Toen er nog geen ADHD bestond, was er immers nog geen ritalin nodig. Toen lieten we kinderen uitrazen, maar nu ADHD wel bestaat is er Ritalin. Ritalin begon zijn opmars als een medicijn zonder ziekte, toen de chemicus Leandro Panizzon in 1944 de stof Methylphenidat had gemaakt. Hij probeerde het eerst uit op zichzelf en merkte niks. Toen nam zijn vrouw het en die merkte dat ze er wakkerder en geconcentreerder van werd. Ze nam het voortaan voor ze ging tennissen. En omdat de vrouw van Panizzon Rita heette, heet het medicijn Ritalin. Hoe Ritalin precies werkt is nog altijd niet duidelijk. Wel dat de vraag er naar in de westerse wereld de afgelopen decennia verveelvoudigd is. Het wordt gebruikt voor het verhogen van de concentratie, en, zoals gezegd, voor kinderen met gedragsstoornissen. De bijwerkingen zijn: zweten, koorts, kamp, bloedingen aan het gehoor en soms de dood. Die Zeit gaat uitgebreid op het middel in. En ontmoet geen deskundigen die enthousiast zijn. En na lezing zou je het niemand gunnen Ritalin te slikken. Zelfs je kind met ADHD niet.

Bron(nen): Die Zeit