Jeugdtrauma kan leiden tot (alcohol)verslaving

Talrijke onderzoeken bevestigen het verband tussen traumatische ervaringen in de kindertijd en alcoholisme of andere verslavingen als je volwassen bent.

Traumatische ervaringen in de eerste 18 jaar van het leven, zoals fysiek, emotioneel of seksueel misbruik, verwaarlozing, verlies van een ouder, getuige zijn van partnergeweld en leven met een familielid met een psychische aandoening lijden vaak tot verslaving.

Dus, hoe zit dat met het verband tussen jeugdtrauma en verslaving? Het antwoord is ingewikkelder dan je misschien denkt.

Traumatische ervaringen tijdens de kindertijd kunnen een reeks nadelige effecten hebben op een persoon, afhankelijk van het type trauma, de duur van de traumatische ervaring of de ontwikkelingsperiode waarin het trauma optreedt.

Ons stresssysteem wordt grotendeels bepaald door de hypothalamus-hypofyse-bijnier, die ons voorbereidt om goed op gevaar te reageren.

Bloed en energie worden omgeleid naar die hersenstructuren die onmiddellijke hulp kunnen bieden, in plaats van de langzamere prefrontale cortex, die het normaal handelen regelt. Deze automatische reacties helpen ons te reageren op gevaar totdat de dreiging is opgelost.

Maar kinderen kunnen in een situatie verkeren dat er wel gevaar dreigt, maar die dreiging niet verdwijnt. Chronische stress als gevolg van langdurig trauma uit de kindertijd kan de ontregeling van dit stresssysteem verergeren. Kinderen die langdurig trauma doorstaan, kunnen dus continue opwinding, angst en alertheid ervaren.

Mensen met een traumageschiedenis zijn kwetsbaarder voor verslaving als middel om hun stemming te reguleren, piekeren te onderdrukken en de opwinding veroorzaakt door verhoogde stresshormonen te onderdrukken. 

Bron(nen): Psychology Today