Koraalrif in Rode Zee lag 3000 jaar 'in slaapstand'

Een nieuwe ontdekking toont aan hoe sterk het aanpassingsvermogen van koraalriffen is. Onderzoekers hebben ontdekt dat het koraalrif in de Golf van Eilat, aan de noordelijke punt van de Rode Zee, meer dan 3000 jaar lang compleet stillag qua groei, om vervolgens op wonderbaarlijke wijze weer tot leven te komen.

Het onderzoeksteam analyseerde zeven bodemkernen uit verschillende delen van het rif. De oudste koraalfossielen dateerden van ongeveer 6700 jaar geleden. De analyse toonde aan dat het rif rond 4400 jaar geleden plotseling stopte met groeien en inactief bleef tot ongeveer 700 jaar geleden. Deze lange pauze viel samen met een periode waarin de zeespiegel wereldwijd daalde.

Het opmerkelijke is dat dit fenomeen niet alleen in de Rode Zee plaatsvond. Ook langs het Groot Barrièrerif in Australië en bij riffen in Mexico en Brazilië zijn vergelijkbare groeipauzes uit dezelfde periode gevonden. Dit wijst erop dat er destijds een wereldwijde klimaatverandering moet zijn geweest die deze riffen beïnvloedde.

Koraal 'schuilt' in diep water

Maar het meest verrassende aspect is de manier waarop het rif zich herstelde. Uit de analyse blijkt dat exact dezelfde 19 koraalsoorten die vóór de pauze aanwezig waren, het rif na meer dan 3000 jaar opnieuw koloniseerden. Deze 'vervangers' overleefden al die tijd in dieper water, waar ze konden fungeren als een soort biologische schuilplaats.

De studie toont dus aan dat koraalriffen een opmerkelijk aanpassingsvermogen hebben en zelfs duizenden jaren kunnen overleven onder ongunstige omstandigheden. Het rif groeide na de herstart met dezelfde snelheid als voorheen, ongeveer aan 6,7 millimeter per jaar.

Uitdagingen zijn groter dan ooit

Toch waarschuwen de onderzoekers dat de huidige bedreigingen, zoals snelle klimaatverandering, verzuring van de oceanen en vervuiling, veel ernstiger zijn dan die uit het verleden. De historische veerkracht van deze riffen is indrukwekkend, maar biedt geen garantie voor overleving in het huidige tijdperk.

Bron: Global Change Biology