Voor hondenbezitters is het een bekend tafereel: hun hond springt uit het water of dribbelt nat van de regen naar binnen en begint als een gek te schudden, waardoor de druppels in het rond vliegen. Wat drijft honden om dit te doen? Wetenschappers hebben eindelijk het mysterie ontrafeld.
Jarenlang was er geen goede verklaring voor de oorzaak van die beweging, tot nu. Onderzoekers hebben ontdekt dat een specifieke huidreceptor, de zogeheten C-LTMR, verantwoordelijk is voor deze schudbeweging. Deze receptor zorgt ervoor dat honden gaan schudden zodra ze druppels op hun nek voelen, blijkt uit een studie die deze maand in het beroemde vakblad Science verscheen.
Tijdens het onderzoek werkten de wetenschappers met genetisch aangepaste muizen, die bepaalde bewegingsgevoelige receptoren misten. Het resultaat: muizen zonder deze receptoren schudden niet met hun lijf wanneer er vloeistof op hun nek belandt.
Vervolgens richtten de onderzoekers zich op drie specifieke receptoren die reageren op lichte aanraking. Uit de experimenten bleek dat C-LTMR de voornaamste aanstichter is van de schudreactie. Bij muizen zonder deze receptor nam het schudden met 58 procent af zodra ze met water werden besprenkeld, vergeleken met muizen die wel met deze receptor zijn uitgerust.
Wetenschappers vermoeden dat de C-LTMR-receptor een kietelig gevoel oproept. Zodra de receptor merkt dat er water op de huid terechtkomt, stuurt hij signalen door naar de haarzakjes in de ondervacht. Dit prikkelt de hond om zijn vacht flink uit te schudden. Wat we zien als een speelse schudbeweging is eigenlijk een slim afweersysteem tegen alles wat mogelijk gevaarlijk is – zoals parasieten. Maar ook onschuldige waterdruppels wekken de reactie op.
De grote vraag blijft of mensen ook een soortgelijke reactie hebben. We kennen allemaal wel de rilling die je krijgt als iemand de achterkant van je nek aanraakt, maar of dat hetzelfde gevoel is als het instinctieve schudden van een hond, is tot op heden onduidelijk.
Bron: Metro