Mensen met katten praten meestal (veel) tegen hun dieren. Maar laat dat maar. Het niet alleen alsof ze niet luisteren, ze luisteren niet. Ze horen, blijkt uit een studie gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift , wel het verschil tussen de bekende stem van hun baasje en onbekende stemmen. Maar het kan hen niet voldoende schelen. 'Historisch gezien is de
kat bij het proces van domesticeren er niet toe overgegaan opdrachten van de mens te vervullen, zoals de hond,' zegt de studie. 'De kat heeft in de interactie met mensen het initiatief'. Voor de studie werd het gedrag van 20 katten die bij mensen wonen 8 maanden gevolgd. Voornamelijk werd gekeken hoe de dieren reageerden als hun
naam werd geroepen. Nauwelijks, blijkt uit de studie. De helft bewoog het hoofd als hun naam werd genoemd, 10% spitste de oren. Maar dat zijn reacties op ieder opvallend geluid. Slechts 10% gaf een reactie door te gaan mauwen of met de staart te bewegen. Er was wel een klein verschil als het het baasje was dat riep: dan werd iets vaker gereageerd. Dat duidt er op dat de beesten hun naam wel horen, maar er voor kiezen er niet op te reageren.