Drie Oekraïne-verslaggevers aan het woord: dit is mijn werk

Silvan Schoonhoven (De Telegraaf), Jeroen Akkermans (RTL) en Hans Jaap Melissen (freelance) hebben geen moment getwijfeld om naar Oekraïne af te reizen. Het hoort bij hun werk, vertellen de drie journalisten aan het ANP, om mensen te laten zien wat zich daar afspeelt. Dat hier mogelijk gevaar in schuilt was voor geen van hen een reden om thuis te blijven.

"Dit is mijn werk", zegt Melissen. "Ik weet hoe ik met gevaar om moet gaan, anders overleefde ik dit niet al 25 jaar." De oorlogsjournalist maakte verhalen vanuit onder meer Kiev, Borodjanka en Zaporizja, voor media als Eenvandaag, Trouw en Op1. Hij is zo'n twee maanden geleden, op de eerste oorlogsdag, naar Kiev vertrokken. "Daar zat ik lange tijd als enige Nederlandse journalist."

Ook Oost-Europa-correspondent Akkermans, die als enige van de drie nog steeds nieuws brengt vanuit Oekraïne, vindt het noodzakelijk om mensen te laten zien wat speelt. "Het is belangrijk dat journalisten aanwezig zijn, anders gaan soldaten echt hun gang." Het geweld is "niet voor te stellen", vertelt hij. In onder meer Kiev was het "erg gewelddadig", zag Melissen. "Luchtdoelraketten die andere raketten uit de lucht boven de stad haalden. Kruisraketten die insloegen. Je moet dan goed aan angstbeheersing kunnen doen."

Frontlinie

Toch is de kans dat je door een bom wordt geraakt "klein", zegt Melissen. Ook Akkermans en Schoonhoven maakten zich geen al te grote zorgen over hun veiligheid, omdat zij zich niet "aan de frontlinie" bevonden. Hoewel er zelfs in minder roerig gebied altijd risico's zijn, licht Akkermans toe. "Ik ben in gebieden geweest waar Russen zich hebben teruggetrokken en mijnen zijn gelegd. En je hebt altijd te maken met het luchtalarm." Raketten kunnen altijd en overal op terechtkomen, zegt hij. "In dat opzicht moet je je nergens veilig wanen."

Belangrijkste blijft voor Akkermans om een goed verhaal te maken en dat "naar huis te brengen". Verhalen over de oorlog kunnen niet alleen aan het front, maar ook in de gebieden daarachter worden gemaakt, zegt hij. Ook Schoonhoven, die zijn tocht naar Oekraïne als een kans zag om nieuwsverhalen te maken vanuit de plek waar "wereldnieuws is", wilde goede verhalen brengen. Weg wilde hij dan ook niet, maar hij werd weer overgenomen door een collega. "Ik heb mijn kogelvrije vest en helm weer doorgegeven."

Melissen zit eveneens niet vrijwillig thuis. "Na 53 dagen oorlog, werkend voor veel opdrachtgevers, voelde ik mijn eigen uitputting aankomen. Dat punt, waarop je ook ziek gaat worden, moet je niet in de oorlog meemaken, maar thuis." Het is exact zo gegaan, zegt hij. "Onderweg naar huis werd ik ziek." Toch is Melissen niet van plan lang thuis te blijven. "Ik zal ook weer teruggaan naar Oekraïne."