Linda sprak met Eloise van Oranje en Splinter Chabot, allebei kinderen van een bekende vader. Momenteel is ze verliefd.
"Ja, ik ben heel verliefd en het is ook aan met hem. Ik ben zo happy maar wil er niet te veel over loslaten. Eigenlijk ben ik geen relatietype, ben snel op iemand uitgekeken. Ik dacht: hallo studentenleven, time to shine, omdat iedereen over die tijd zegt: ‘Je gaat helemaal los.’ Maar toen kwam hij op mijn pad, en het voelt echt zo goed.”
Ze is - daardoor? - ook niet meer onzeker over haar uiterlijk. “Vroeger over mijn innerlijk, ik vroeg me regelmatig af of ik wel leuk genoeg was. Nu denk ik: middelvinger, het maakt me niet uit wat je van me denkt. Mijn onzekerheid nu gaat meer over mijn uiterlijk. Niet over iets specifieks, meer typische dingen die ieder meisje heeft. Ik ben gek op mode, maar houd me toch in bij wat ik aantrek. Dan vraag ik me bijvoorbeeld af of het me wel mooi staat en mijn lichaam er goed in uitziet. Het is zeiken om niets.”
:Ik sta er nu iets nuchterder in, maar natuurlijk heb ik soms mindere dagen. Als ik druk ben met school en dat negatieve stemmetje in mijn hoofd gaat zeuren. Dan luister ik naar wat mijn lichaam nodig heeft – als ik wil huilen, huil ik, en als ik een slechte serie wil kijken, doe ik dat. Mijn ouders hebben me geholpen om dingen niet op te kroppen. Ik stapelde altijd van alles op in mijn hoofd en dan kwam er ineens een uitbarsting."
"Ik word op straat regelmatig uitgescholden voor ‘kankerhoertje’, echt, what de fack. Dát zijn onderwerpen die ik interessant vind, maar ik deel ze nauwelijks. Het zorgt voor veel pressure, want je moet zeker weten dat je goede informatie hebt. Na de dood op George Floyd wilde ik er alles over lezen. Het maakt me boos dat mensen zo racistisch kunnen denken en uitspraken deden als ‘blue lives matter’. Ik heb mijn ouders ook het een en ander uitgelegd; waarom je ‘blue lives matter’ bijvoorbeeld niet kunt zeggen. Daar luisteren ze honderd procent naar, we hebben een super open-minded familie."