“Zie je mijn borsten? Zonder beha hangen ze hiér. Maar kijk. Ik lijk achttien. Dát is wat ik doe voor vrouwen.” Marlies Dekkers doen naar eigen idee veel goed voor de vrouw. Het begon allemaal toen ze zelf net borsten had, vertelt ze aan Het Laatste Nieuws: ze keek in de spiegel, zag prachtige borsten omgeven door vaal katoen. “Natuurlijk heb ik niet toén geweten dat ik lingerie-ontwerpster zou worden. Maar de kiem was gezaaid. Die teleurstelling. Ik moest daar iets mee doen. Zelfs als klein meisje had ik geweten: het leven begint pas als je rondingen hebt. En dan was het dát maar? Nee, dat kon niet.” “De eerste échte beha die ik ontwierp - een commerciële draagbare versie, zeg maar - was de spiderbeha. Een hele typische Marlies Dekkers. Met toén al de veelheid aan bandjes. Het Rijksmuseum heeft ’m aangekocht.” "Kijk: zie je deze borsten? (pakt met twee handen stevig haar boezem vast) Ik ben 52. Zonder goeie beha hangen die hiér. (wijst in de richting van haar navel) Maar ze zien eruit alsof ik 18 ben. Een beetje afgeplat hiér. (wijst links) De juiste helling hiér. (wijst rechts) En de afstand tussen deze twee. (wijst naar haar tepels) Dát bedoel ik. Dát doe ik voor vrouwen.”
“Ik probeer dingen te ontwerpen waardoor ik accentjes kan leggen. Of moeilijke dingen mee kan verbergen. Of de aandacht mee kan trekken, naar bijvoorbeeld jouw achterkant. Of dingen die ervoor zorgen dat mensen naar dié plekken van jou kijken die jij zelf het mooist vindt. Maar dat neemt niet weg: je moet jezelf accepteren zoals je bent. Je DNA is wat het is. Als jouw familie over het algemeen grote heupen heeft, wees dan trots op die heupen. Of als je in je familie grote borsten hebt, wees daar dan blij mee.”