Over Stien den Hollander – ook wel bekend als S10 – doen allerlei verhalen de ronde over alle psychische kwalen waaraan ze zou leiden, of die ze gehad zou hebben. Ze vindt dat heel vervelend, zegt ze in het AD.
‘Er is níéts romantisch aan depressief zijn. Daarom denk ik soms: kan iedereen z’n kop er nou eens over houden?’
,,Ik heb toen ik zeventien was en muziek ging uitbrengen gewoon nooit kunnen overzien dat dit de consequenties zouden zijn. Dat mensen op televisie zulke heftige woorden over mij gebruiken, dat er in een van mijn eerste interviews werd geschreven dat ik manisch depressief ben geweest, terwijl die diagnose helemaal niet klopte, maar waardoor het wel jarenlang op mijn Wikipedia- pagina heeft gestaan.’’
"Een Bipolaire stoornis heb ik ook niet. De psychiatrie heeft mij destijds veel zieker gemaakt dan ik eigenlijk was. Achteraf bezien denk ik dat ik vooral een hele zware puberteit heb gehad, waar veel meer jongeren last van hebben. Toevallig sprak ik daar laatst met iemand van de gemeente Amsterdam over, omdat na corona de cijfers van mentale problemen bij jongeren door het dak gaan. Wat er misgaat, is dat er vaak meteen een sticker op moet worden geplakt van ADD of autisme, terwijl je waarschijnlijk gewoon overspannen bent van een nieuwe school en de druk van een nieuw leven dat je moet gaan leiden, maar waar je nog niks van snapt. Ik had zelf destijds niet op die manier in de psychiatrie moeten belanden, omdat het een molen is waar je amper nog uitkomt.’’
,Ik denk dat de heftigheid van in de puberteit zijn niet serieus genoeg wordt genomen. Je hersenen zijn nog in ontwikkeling, waardoor je helemaal niet kunt overzien dat er buiten die jonge jaren nog een heel leven is. Daar struggelde ik zelf ook mee. Al die klassen op de middelbare school, daarna nog een studie doen, ik dacht: hoelang moet dit nog dúren, joh?’’
Een documentaire over S10 en de pyschiatrie verschijnt in de Europese Week van de Mentale Gezondheid.