Voor het eerst sinds de dood van haar man Eberhard geeft Femke van der Laan een interview. En uiteraard aan de krant van Amsterdam, Het Parool. Ze zegt dat het verdriet over de dood van haar man nooit zal overgaan. ¨Nooit. Het zal er altijd zijn. Om me heen. Dichtbij. Vanzelfsprekend bijna. En vertrouwd. Zo ervaar ik mijn leven. Dat het altijd er is. Het verdriet. Als de zon schijnt. Als ik witlof eet. Als ik de kinderen toestop. Ik draag altijd het gemis aan Eberhard mee." ¨Het is niet iets waarvan ik vind dat het moet slijten. Het is iets wat ik heb meegemaakt en wat bij me is gaan horen. Eberhards dood is bij me gaan horen.¨ ¨Eberhard is nu bijna anderhalf jaar dood, en ik weet nog steeds niet als ik opsta wat voor een dag het wordt. De ene keer gaat het goed, maar een volgende keer lig je weer op de grond. Als ik al vooruitga, gaat dat met piepkleine stapjes." "Ik denk wel af en toe: vroeger was ik leuker. Minder zwaar op de hand. Ik word niet meer de oude. Dat kan ook niet. En dat hoeft ook niet. Je moet jezelf opnieuw leren kennen. Het is de eerste keer dat ik mijn man heb verloren. Alles wat daarbij hoort, moet je zien uit te vinden." [caption id="attachment_903251" align="aligncenter" width="584"] Femke van der Laan, de vrouw van Eberhard van der Laan staat de aanwezige pers te woord.[/caption]
Bron(nen): Het Parool