Zo beschrijft Myrthe van der Meer haar 5 maanden durende opname op de PAAZ, Psychiatrische Afdeling van een Algemeen Ziekenhuis, in haar gelijknamige autobiografische roman, . Het citaat is tekenend voor de schrijfstijl van Van der Meer: beeldend, beschrijvend, sec. Rake observaties en analyses in compacte zinnen. Het boek leest als een trein. Welkom in de wondere wereld van de afdeling psychiatrie. De hoofdpersoon, Emma, beschrijft hoe ze wordt ingelijfd in het regime van de afdeling, zich voegt in de groep en kennis maakt met de meest absurde regels. Emma heeft een ‘zeer actieve doodswens’, de reden voor haar opname. Ze begrijpt wel dat de hulpverleners het niet zullen toestaan dat ze zich van het leven berooft, maar als de actieve suïcideplannen weg zijn, is voor haar de kous af. Een passieve doodswens vindt zij heel normaal. Ze gaat ervan uit dat iedereen zo denkt.Dat blijft nog lang zo: Doorleefde beschrijvingen van haar depressie ook. Dit zou verplichte literatuur moeten zijn voor wie ooit met depressieve mensen te maken krijgt en wie heeft dat niet? Absurd, hard, soms wrang, soms hilarisch zijn de situaties op de afdeling. Een suïcidepoging mislukt, het touw was te lang: ‘.’ Maar het is geen lolletje: medicatie slaat niet aan, een overgevoeligheidsreactie wordt bijna haar dood, uit de isoleer klinkt gekrijs, een terminale patiënt wordt op de paaz geparkeerd omdat er elders geen plaats is, haar kamergenote valt iedere nacht stuiptrekkend uit bed, mensen gaan naar huis en komen slechter weer terug, een hand die zich koud om je luchtpijp sluit, ... Het mag een wonder heten dat je in een dergelijke setting beter kunt worden, maar het is een onbetwist voorrecht dat je daar als lezer getuige van mag zijn. Het boek is inmiddels een bestseller geworden en aan zijn tweede druk toe (maar dan zonder de kerstkaarten). Myrthe van der Meer € 17,95 The House of Books ISBN 9789044336672
Bron(nen): The House of Books Myrthe van der Meer