Romans vol liefde, passie en seks misleiden vrouwen

Feministes zijn er niet over te spreken, omdat ze rolbevestigend zijn. En velen laten zich laatdunkend uit over het romantische genre (denk aan de Bouquet-reeks), maar het is een feit dat ze als zoete broodjes over de toonbank vliegen en ze worden zeker niet alleen gekocht door laagopgeleide vrouwen. Daar kan geen voorlichting over seks en relaties tegen op.

Wat doen deze romans met vrouwen? Het verhaal is eigenlijk altijd hetzelfde. Vrouw ontmoet man en wordt waanzinnig verliefd. Hij is sterk, stoer en woest aantrekkelijk. Hij pakt haar in, de liefde is eindeloos en de seks waanzinnig en ze leefden nog lang en gelukkig. Veel voorkomende problemen, zoals werkeloosheid, verslavingen, ziekten of huiselijk geweld komen uiteraard niet voor. Niets mag het beeld van de ideale liefde met de superpotente man verstoren. Met dit als ideaalbeeld voor ogen, kan de werkelijkheid eigenlijk alleen maar tegen vallen.

Verder wordt de vrouw vaak afgeschilderd als een zwak en onderdanig subject, dat zich plooit naar de wens van de man. De seksscènes grenzen soms aan verkrachting. De vrouw lijdt aan een soort van verstandsverbijstering en hij 'neemt' haar. Zij is tot op dat moment de onschuld zelve en hij laat haar 'ontwaken'. En nee, in de boekjes doet de eerste keer nooit pijn.

Nog een punt waarin de romans verschillen van de gezondheidsvoorlichting is veilige seks. Slechts in 11,5% van deze romans werd het gebruik van condooms genoemd, maar de heldin verwierp het idee, omdat ze 'geen barrière' wilde tussen haar en de held. Nog zorgwekkender is dat - hoewel de lezers zeggen dat ze weten dat de verhalen fictie zijn en dat vrijen zonder condoom nooit zonder risico is - vrouwen die veel van dit soort boekjes lezen een negatievere houding hebben ten opzichte van condooms en minder geneigd zijn om ze te gebruiken.

Is er dan niets positiefs te melden over dit genre? Jawel, veel vrouwen zeggen dat het lezen ervan hen stimuleert om seksueel avontuurlijker te worden met hun partner.

Bron(nen): Time