Ook in Nederland werken we graag hard en veel, maar dat staat in geen verhouding tot het arbeidsethos van de Japanners. In het land waar er een term is voor 'dood door overwerk' zijn werkdagen van twaalf uur heel normaal. Karoshi noemen ze het als iemand zich letterlijk doodwerkt. Volgens de Japanse minister van Werk vielen er vorig jaar 189 karoshidoden te betreuren, maar volgens experts zijn het er eerder duizenden. De slachtoffers zijn vaak twintigers of jonge dertigers. Er zitten ook steeds meer vrouwen bij. Vaak krijgt iemand een hartaanval of beroerte, maar veel
werknemers plegen ook zelfmoord omdat ze de druk niet aan kunnen. Wanneer een overlijden beschouwd wordt als karoshi, kan de familie van de overledene gecompenseerd worden. Pas sinds anderhalf jaar voert de regering beleid om de werkcultuur te veranderen. Het aantal werknemers dat meer dan 60 uur per week werkt, moet tegen 2020 dalen van 9 naar 5 procent. Ook moedigt de regering werknemers aan om de twintig wettelijke vakantiedagen effectief te gebruiken. De meesten nemen minder dan de helft ervan op, omdat vrij nemen voor veel Japanners een signaal is van gebrek aan toewijding. Deze strenge werkethiek is in de jaren zeventig ontstaan. De lonen waren toen erg laag en de werknemers wilden graag meer werken om meer te verdienen. In de jaren van voorspoed bleef deze mentaliteit bestaan, omdat er simpelweg te veel werk was en toen het vanaf de jaren negentig economisch minder goed ging, wilden de Japanners hun baas ervan overtuigen dat zij niet ontslagen konden worden. Ook kwamen er de laatste jaren veel tijdelijke
medewerkers, die niet de voordelen van een contract hebben, maar wel de druk voor de vaste medewerkers verhoogden. Sommigen werken tot wel 90 uur per week en vallen om van vermoeidheid.