Van Straaten: uit duizenden te herkennen

Zijn tekeningen zijn uit duizenden te herkennen. Zowel de tekenstijl - krasserig met veel arcering - als de ironische toon van de bijbehorende teksten kenmerken het werk van Peter van Straaten, die donderdag op 81-jarige leeftijd is gestorven.

Van Straaten (Arnhem, 25 maart 1935) begon in 1958 bij Het Parool als tekenaar van reportages, maar maakte vanaf 1968 ook politieke tekeningen in de stripserie Vader en Zoon. Daarin liet hij op humoristische wijze de generatiekloof zien tussen een conservatieve vader en zijn linkse zoon. De strip beleefde circa 5000 afleveringen voor Van Straaten er in 1987 mee stopte.

Voor Het Parool en later Vrij Nederland schreef hij vanaf 1984 het feuilleton Agnes, over het 'slordige leven' van een alleenstaande bijstandsmoeder met mannen, drank en een opgroeiende zoon. Die serie stopte in 1995, maar werd hervat in 1997 tot Van Straaten in 2000 definitief stopte met Agnes. Een vaste waarde was sinds 1993 Peter's Zeurkalender, die elk jaar op duizenden Nederlandse wc's kwam te hangen. Ook paste Van Straaten zijn humor toe in drie bundels erotische tekeningen, Aanstoot, Nastoot en Lust.

Gezondheid

Gaandeweg begon zijn gezondheid hem parten te spelen. In 2012 stopte hij met zijn dagelijkse tekening voor Het Parool. Hij zei te moe te zijn en de dagelijkse druk niet meer aan te kunnen. Twee jaar later gaf hij ook de brui aan de wekelijkse prent in Vrij Nederland, onder verwijzing naar zijn zwakke gezondheid.

Velen roemden de humor en het barmhartige leedvermaak van Van Straaten en de trefzekerheid van zijn pen. ,,Omdat zijn tekeningen zo geestig zijn, denken mensen vaak dat Peter supergeestig is. Maar hij is veel meer een observator dan een gangmaker", zei zijn vrouw Els Timmerman ooit in een interview.

Van Straaten is verschillende malen voor zijn werk onderscheiden. Bij de laatste keer dat hem een onderscheiding werd toegekend, in september 2016, liet hij wegens ziekte verstek gaan op de uitreiking. In een briefje meldde hij: „De vijfde Inktspotprijs. Wat een eer! Ik dank de jury en groet al mijn collega’s, die ik kan beloven: dit was de aller-, allerlaatste keer voor mij. Ik ben helaas uitgewerkt.”