De strategie van Yanis Varoufakis, Grieks minister van Financiën en speltheoreticus, is een welhaast perfecte chicken game. In dit bekende conflictmodel verliest de speler die als eerste opgeeft, maar als niemand opgeeft, verliest iedereen. Deskundige Ad van Deemen van de Radboud Universiteit Nijmegen vreest dan ook de uitkomsten. ''Dit model eindigt maar al te vaak in een ramp,” zegt hij in . ''Niemand kan afwijken van zijn strategie zonder zichzelf schade te berokkenen.”
''De EU, het IMF en Griekenland hebben belang bij
samenwerking, maar ze hebben er ook belang bij dat de ander overstag gaat. Als het dan misgaat, zoals meestal gebeurt, en er geen samenwerking tot stand komt, zullen ze alle drie zeggen: dit hebben we niet gewild.”
Van Deemen kende Varoufakis al geruime tijd voor hij minister werd. ''Hij is kritisch op veel onderdelen van de speltheorie en heeft zich vooral beziggehouden met non-coöperatieve situaties. Dat is opvallend. Er zijn binnen de speltheorie veel modellen waarin je door samenwerking en coalitievorming tot bindende afspraken komt.''
Vertrouwen is daarbij belangrijk. ''In de niet-coöperatieve speltheorie, zie je vertrouwen erg weinig terugkomen. Ik denk niet dat Varoufakis dat woord in zijn vocabulaire heeft opgenomen.”