De roebel stort in en de Russische economie zal volgen

"Er is geen reden voor paniek", sprak Vladimir Putin deze week tot zijn volk. En iedere Rus snapt: als de Leider zegt dat er geen reden is voor paniek staat het land er slecht voor.

De recente dramatische daling van de Russische roebel is inderdaad heel slecht nieuws voor Rusland. De dijkdoorbraak in de economie die drie jaar met kunst- en vliegwerk werd voorkomen gaat nu dan toch gebeuren. De optelsom van hoge uitgaven voor het leger en de sancties uit de rijke landen eisen eindelijk hun tol. In deze analyse bekijken we de belangrijkste factoren die de Russische economie beïnvloeden en wat dit betekent voor de toekomst.

De Russische munteenheid heeft een historische daling doorgemaakt, waarbij de waarde ten opzichte van belangrijke valuta zoals de dollar en euro aanzienlijk is verzwakt.

De sterke afhankelijkheid van olie- en gasexport maakt de Russische economie en munt kwetsbaar. Toen westerse landen hun energie-import uit Rusland verminderden en er een prijsplafond kwam voor Russische olie, verminderde dit de instroom van buitenlandse valuta. Rusland kan zijn olie nog wel kwijt aan China en India, maar die betalen veel minder dan het Westen deed.

Daarboven op komen de sancties die steeds meer gevolgen hebben en zorgen dat Rusland door zijn internationale valuta heen is. Een sterke stijging van de rente heeft de ineenstorting van de roebel niet langer weten te keren. Maar die hoge rente (21 procent) maken investeren heel duur.

De zwakke roebel heeft directe gevolgen voor de Russische bevolking:

Banen zijn er voorlopig genoeg. Bij het begin van de oorlog hebben veel Russen het land verlaten en de oorlog kost honderdduizenden arbeidskrachten. Omdat ze vechten of omdat ze dood zijn. Maar die overvloedige werkgelegenheid is economische schijn: die arbeidskrachten maken niks, ze maken alleen maar dingen stuk

De Russische bevolking begint nu eindelijk te merken dat Rusland geld uitgeeft aan de oorlog dat er niet is. Alles wordt duurder en de gemiddelde Rus wordt steeds armer. In een democratisch land leidt dat tot regime-change. Maar niet in Rusland. Een vrije pers is er niet en wie klaagt, wordt opgesloten of valt uit het raam. De Russische bevolking moet het ermee doen. Er moet is dramatische veranderen: vrede zou helpen. En anders moeten de Russen, net als de Duitsers die al vanaf 1944 genoeg hadden van de oorlog, wachten tot Poetin door gaat. In Duitsland werkte dan binnen een week.