De tragiek van de moderne boer: “We stappen eruit, voordat we gek worden”

Het gaat nog steeds slecht met de Nederlandse boeren. Alleen de allergrootsten kunnen overleven. Herman en José Bongen lukt het niet. Ze stoppen met hun boerderij vlakbij Varsseveld. “Met tachtig uur werken raak je je leven, je gezin kwijt," zegt Herman in . Hij legt uit: “De afgelopen twee jaar heb ik tachtig uur in de week gewerkt. Toch draaide ik met mijn negentig koeien verlies. Voor een liter melk krijg ik dertig cent. Maar ik moet de bank betalen, en het voer, de veearts en de loonwerker. Dan kom ik op een kostprijs van veertig cent per liter. Dat is niet vol te houden. Het eerste waar je op bespaart, is de loonwerker. Dan ga je zelf maar maaien. Dat gaat weer ten koste van de aandacht die je aan je koeien kunt geven. Of aan je gezin. Dat wil ik niet de rest van mijn leven­­. Zó leuk is boer zijn niet.” Maar het zijn niet alleen de financiële problemen die een rol spelen bij hun besluit. De familie Bongen heeft ook genoeg van alle kritiek. Ze moeten zich continu verdedigen voor hun werkwijze. "Dat verlies je. Dus stappen we eruit, voordat we gek worden.” Herman: “Het publiek heeft de mond vol over dierenwelzijn en verantwoord produceren. Aan al die eisen kan en wil ik best voldoen. Maar het kost geld.” José reageert: “Je draait als boer zelf op voor de wensen van het publiek.” "Over een tijd, voorspel ik je, hebben we in heel Nederland nog tien melkveehouderijen – megakoeienfabrieken," aldus Herman. "Ik wil dat niet, het publiek volgens mij ook niet, maar als niemand bereid is een hogere prijs te betalen, gaat het onvermijdelijk die kant op.”

Bron(nen): Trouw