Zonnepanelen op het dak, een flitsende elektrische auto aan de laadpaal, en vooruit een paar dagen per week geen vlees, veel verder wil de Nederlander niet gaan in de strijd tegen klimaatverandering. En dat is niet genoeg.
Minder spullenEconoom en CDA-lid Paul Schenderling schreef er het boek Er is leven na de groei over. In de Volkskrant legt hij uit dat we vooral minder spullen moeten kopen. "Door meer te blijven consumeren maken we zo’n groot deel van de milieuwinst van groene energie ongedaan dat het pad naar ‘netto-nul’ – een toestand waarin we geen broeikasgassen meer toevoegen aan de atmosfeer – vele malen langzamer verloopt", vertelt Schenderling.
Van de ene kant proberen we minder CO2 uit te stoten, maar van de andere kant consumeren we steeds meer, waardoor die milieuwinst weer verloren gaat. "Daar komt nog iets bij. Wanneer je de Nederlandse CO2-uitstoot corrigeert voor import, en dus ook de uitstoot meerekent die elders op de wereld nodig was om in onze consumptiebehoeften te voorzien, hebben we het helemaal niet zo goed gedaan de afgelopen dertig jaar. De Nederlandse CO2-uitstoot is dan sinds 1990 niet met 25 procent gedaald, maar met nog geen 10 procent. Een nogal magere oogst, als je bedenkt dat Nederland sinds eind jaren tachtig zo’n 265 miljard euro heeft uitgegeven aan milieubeleid."
CorrectieSchenderling doet zijn uitspraken niet zomaar: in zijn boek heeft hij alles doorgerekend. "Daaruit blijkt dat een combinatie van duurzame energie én consumptiebeperking over de komende vier à vijf decennia tot wel 38 procent minder CO2-uitstoot leidt dan wanneer de economie met duurzame energie op dezelfde manier blijft groeien als voorheen. Bovendien leidt het beperken van onze consumptie tot een veel lager grondstoffenverbruik."
De econoom spreekt van 'een correctie op het kapitalisme'. "In de 20ste eeuw hebben we een sociale correctie op het kapitalisme toegepast door een verzorgingsstaat op te tuigen. De 21ste eeuw vraagt om een ecologische correctie, in de vorm van een belasting op consumptie. Het klimaatprobleem is het grote vraagstuk van onze tijd. Als we dat in onze eeuw oplossen, zal mijn generatie geslaagd zijn. Falen we, dan zitten we tot in lengten van generaties met de rampzalige gevolgen."
Bron(nen): De Volkskrant